زمان تقریبی مطالعه: 9 دقیقه
 

توقات





توقات (به ترکی توکات)، نام شهری در شمال ترکیه می‌باشد. این شهر با ۱۵۴، ۱۳۳ تن جمعیت (۱۳۸۵ش/۲۰۰۶م) مرکز استانی به همین نام، در شمال آناتولی مرکزی در قسمت درونی بخش میانی منطقه دریای سیاه واقع است.
[۱] گیتاشناسی، تهران، شم‌ ۱۶۲.



۱ - معرفی اجمالی



یشیل ایرماق و کلکیت چای از رودهایی هستند که در این استان جریان دارند
[۲] IA، ج۱۲، ص۴۰۰.
آب و هوای توقات تحت تأثیر آب و هوای منطقه دریای سیاه و آناتولی مرکزی است
[۳] YA، ج۱۰، ص۷۰۷۱.

دیرینگی زندگی انسان در این منطقه به عصر مس و سپس به عصر مفرغ (هزاره ۳ق‌م) بازمی‌گردد.
[۴] EI۲.
در کاوش‌های باستان‌شناسی در محوطه باستانی مشهد هیوک واقع در ناحیه توقات، آثار شهری مهم متعلق به هزاره ۲‌ق‌م در مرزهای شمالی پادشاهی «حتّی» به دست آمده است
[۵] EI۲.
[۶] Özgüç, T, Maԫat höyük kazilari ve çevresindeki araԫtirmalar, Ankara, ۱۹۷۸، ج۱، ص۴۹.
و تاریخ آن با تاریخ فریگیایی‌ها، کیمریان، مادها و هخامنشیان پیوستگی داشته است.
[۷] EI۲.

در دوره پادشاهی پنتوس شهر کومانا پونتیکای باستان که امروزه ویرانه‌های آن در نزدیکی روستای گومنک (Gümenek) در ۹ کیلومتری شمال شرقی توقات واقع است، از شهرهای مهم آن پادشاهی به شمار می‌رفت و دژ و استحکامات سوق‌الجیشی دازی مون در آن برپا بود. این شهر در ۶۶ ق‌م به تصرف امپراتوری روم درآمد
[۸] Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, ص۳۲۹-۳۳۰، Amsterdam, ۱۹۶۲
[۹] Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
[۱۰] EI۲
توقات به سبب واقع شدن بر سر راه‌های ارتباطی آناتولی در قرون وسطی از نظر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی رو به توسعه نهاد
[۱۱] Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;

نام توقات در منابع بیزانسی ائودکسیاس (Eudoxias)، و در منابع ارمنی به صورت یودوکیا (Yevdokia) آمده است
[۱۲] Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, ص۳۲۹-۳۳۰، Amsterdam, ۱۹۶۲
[۱۳] Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱،
[۱۴] Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
که احتمالاً به سرزمین ارمنستان کوچک تعلق داشته است.
[۱۵] Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, ص۳۲۹-۳۳۰، Amsterdam, ۱۹۶۲


۲ - تصرف مسلمانان



پس از جنگ ملازگرد (در ۴۶۴ق) ترکان سلجوقی به آسیای صغیر راه یافتند و این سرزمین در قلمرو مسلمانان قرار گرفت و به پاس نقش مؤثر ملک دانشمند احمد غازی در فتح توقات حکومت این شهر به او واگذار شد
[۱۶] آق‌سرایی محمود، مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار، ج۱، ص۱۶- ۱۷، به کوشش عثمان توران، تهران، ۱۳۶۲ش.
و نخستین مدرسه و مسجد را در آناتولی دانشمندیان در توقات و سیواس تأسیس کردند.
[۱۷] EI۲
توقات بعد از حاکمیت دانشمندیان تحت سیطره سلجوقیان (آناتولی) درآمد
[۱۸] ابن بی‌بی حسین، سلجوق‌نامه، ج۱، ص۵، به کوشش محمدجواد مشکور، تهران، ۱۳۵۰ش.
و با قلعه مستحکم خود در مرتبه و موقعیت ممتازی قرار گرفت. بناهای این شهر افزایش یافت که برجسته‌ترین آن‌ها گوک مدرسه است که به عنوان یک مدرسه علوم دینی پایه‌گذاری شد و امروزه موزه‌ای است که یافته‌های باستان‌شناسی منطقه در آن نگهداری می‌شود.
از دیگر بناهای آن روزگار زاویه سنبل بابا و پل سنگی ۴ طاقی بر روی یشیل ایرماق است.
[۱۹] EI۲
[۲۰] Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
[۲۱] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۲۷-۲۸، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
به نظر می‌رسد معین‌الدین سلیمان پروانه وزیر قدرتمند سلجوقیان در جنگ با ملک ظاهر بیبرس در آناتولی به توقات عقب‌نشینی کرده باشد
[۲۲] آق‌سرایی محمود، مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار، ج۱، ص۱۱۰- ۱۱۷، به کوشش عثمان توران، تهران، ۱۳۶۲ش.
[۲۳] رشیدالدین فضل‌الله، جامع التواریخ، ج۲، ص۱۱۰۱-۱۱۰۲، به کوشش محمدروشن و مصطفی موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش.
[۲۴] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۰۳، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.

در ۱۳۶۰ش/۱۹۸۱م گنجینه‌ای شامل ۱۲۰ هزار سکه که به احتمال بسیار متعلق به معین‌الدین پروانه بوده است، در نزدیکی‌های توقات یافته شد.
[۲۵] یادداشتهای مؤلف.

شهر توقات در دوره ضعف سلجوقیان مستقیماً تحت اداره ایلخانیان درآمد.
[۲۶] رشیدالدین فضل‌الله، جامع التواریخ، ج۲، ص۱۱۰۱-۱۱۰۲، به کوشش محمدروشن و مصطفی موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش.
[۲۷] رشیدالدین فضل‌الله، مکاتبات رشیدی، ص۱۵۶-۱۵۷، به کوشش محمدشفیع، لاهور، ۱۳۶۴ق/۱۹۴۵م.
حمدالله مستوفی در سدۀ ۸ ق بدون ذکر نام توقات، درآمد مالیات دیوانی (حقوق دیوانی) قومانات (کومانات) را به عنوان شهری کوچک ۱۴ هزار دینار آورده است.
[۲۸] حمدالله مستوفی نزهة القلوب، به کوشش لسترنج، ج۱، ص۹۷، لیدن، ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م.
ابوالفدا نیز در اواخر دوره حکومت ایلخانیان از توقات به عنوان شهری کوچک که دارای قلعه‌ای بوده، یاد کرده است.
[۲۹] ابوالفدا تقویم البلدان، به کوشش رنو و دوسلان، ج۱، ص۳۸۴- ۳۸۵، پاریس، ۱۸۴۰م.

پس از حاکمیت ایلخانیان، توقات ابتدا تحت حاکمیت امیر اردنه درآمد و سپس تحت اداره حکومت قاضی برهان‌الدین احمد، حاکم سیواس و اطراف آن، قرار گرفت
[۳۰] ابوبکر طهرانی دیار بکریه، به کوشش نجاتی لوغال و فاروق سومر، ج۱، ص۴۱، آنکارا، ۱۹۶۲م.
[۳۱] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۴۱-۴۲، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
پس از مرگ قاضی برهان‌الدین احمد در ۸۰۰ ق/۱۳۹۸م توسط یلدرم بایزید (بایزید اول)، توقات به تصرف حکومت عثمانیان درآمد.
[۳۲] ابوبکر طهرانی دیار بکریه، به کوشش نجاتی لوغال و فاروق سومر، ج۱، ص۵۰، آنکارا، ۱۹۶۲م.
[۳۳] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۲۹۱، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
حاکمیت عثمانیان با ظهور امیرتیمور گورکانی در سیواس و اطراف آن، از جمله توقات، دچار انقطاع شد
[۳۴] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۰۱-۳۰۴، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
، ولی در زمان سلطان محمد اول دوباره تحت سیطره عثمانیان درآمد.
[۳۵] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۰۳، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.


۳ - تقسیمات شهری



توقات در تقسیمات اداری دوره سلطان محمد اول، جزو ایالتِ عثمانی «روم ایلی» (بعدها رومیه صغری) به شمار می‌آمد.
[۳۶] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۴۷، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
[۳۷] یادداشتهای مؤلف.
این شهر در دوره حکومت عثمانیان‌ به‌طور چشم‌گیری توسعه یافت و در آن ساختمان‌هایی مانند مسجد حاجی عوض پاشا و حمزه بیک، مدرسه امیرحصار، آرامگاه خوروز اوغلو و حمام یورگوچ پاشا بنا گردید
[۳۸] EI۲.
به موجب دفترهای ثبت عثمانی در ۸۵۹ ق/۱۴۵۵م توقات ۴۸ محله مسلمان‌نشین و ۹ محله غیرمسلمان‌نشین داشت.
[۳۹] یادداشتهای مؤلف.

آبادانی و پیشرفت توقات در نیمه دوم سده ۹ق/۱۵م متوقف شد، زیرا این شهر در معرض رقابت عثمانیان و آق قویونلوها قرار گرفت و در ۸۷۷ ق/۱۴۷۲م توسط پیر احمد و قاسم‌بیک به صورت دهشتناکی ویران شد.
[۴۰] نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۲، ص۹۳، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
در اوایل سده ۱۰ق/۱۶م توقات صحنه تبلیغات صفویان واقع شد. در ۹۲۰ق نورعلی روملو از نمایندگان شاه اسماعیل با سپاهی توقات را برای مدت کوتاهی به تصرف درآورد.
[۴۱] قاضی‌ احمد قمی، خلاصة التواریخ، ج۱، ص۱۲۹-۱۳۰، به کوشش احسان اشراقی، تهران، ۱۳۵۹ش.
توقات در آن روزگار مرکز تجارتی مهمی به شمار می‌آمد و بر سر راه کاروان‌رو شرقی‌ـ ‌غربی مهمی قرار داشت که استانبول را به ارزروم، تبریز و دیگر نقاط ایران متصل می‌کرد. اولیا چلبی که در ۱۰۶۶ق/۱۶۵۶م توقات را دیده، از این شهر به عنوان شهری آبادان یاد کرده، و بازارهای آن را ستوده است.
[۴۲] اولیا چلبی سیاحت‌نامه، استانبول، ج۵، ص۵۶، ۱۳۱۵ق/۱۸۹۷م.
[۴۳] اولیا چلبی سیاحت‌نامه، استانبول، ج۵، ص۶۲-۶۳، ۱۳۱۵ق/۱۸۹۷م.

در سدۀ ۱۳ق/۱۹م شهر دچار یک دوره افول شد که با زوال عمومی فعالیت تولیدی در امپراتوری عثمانی ارتباط داشت و زمین لرزه سال ۱۲۴۰ق وضعیت آن را بدتر کرد.
[۴۴] EI۲.
توقات در ۱۲۸۱ق/۱۸۶۴م به موجب «نظامنامه ولایات»، شهرستانی وابسته به ولایت سیواس شد. در ۱۸۷۸م به صورت «متصرفی» (یعنی شامل چند شهر)، و در ۱۳۰۲ش/۱۹۲۳م به صورت ولایت درآمد.
[۴۵] یادداشتهای مؤلف.


۴ - فهرست منابع



(۱) آق‌سرایی محمود، مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار، به کوشش عثمان توران، تهران، ۱۳۶۲ش.
(۲) ابن بی‌بی حسین، سلجوق‌نامه، به کوشش محمدجواد مشکور، تهران، ۱۳۵۰ش.
(۳) ابوبکر طهرانی دیار بکریه، به کوشش نجاتی لوغال و فاروق سومر، آنکارا، ۱۹۶۲م.
(۴) ابوالفدا تقویم البلدان، به کوشش رنو و دوسلان، پاریس، ۱۸۴۰م.
(۵) اولیا چلبی سیاحت‌نامه، استانبول، ۱۳۱۵ق/۱۸۹۷م.
(۶) حمدالله مستوفی نزهة القلوب، به کوشش لسترنج، لیدن، ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م.
(۷) رشیدالدین فضل‌الله، جامع التواریخ، به کوشش محمدروشن و مصطفی موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش.
(۸) رشیدالدین فضل‌الله، مکاتبات رشیدی، به کوشش محمدشفیع، لاهور، ۱۳۶۴ق/۱۹۴۵م.
(۹) قاضی‌ احمد قمی، خلاصة التواریخ، به کوشش احسان اشراقی، تهران، ۱۳۵۹ش.
(۱۰) نقشه راهنمای ترکیه، گیتاشناسی، تهران، شم‌ ۱۶۲.
(۱۱) یادداشتهای مؤلف.
(۱۲) Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas, Chicago, ۲۰۰۱;
(۱۳) Özgüç, T, Maԫat höyük kazilari ve çevresindeki araԫtirmalar, Ankara, ۱۹۷۸.
(۱۴) Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, Amsterdam, ۱۹۶۲.
(۱۵) Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara, ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
(۱۶) The World Gazetteer, www world-gazetteercom.
(۱۷) YA.
(۱۹) EI۲؛

۵ - پانویس


 
۱. گیتاشناسی، تهران، شم‌ ۱۶۲.
۲. IA، ج۱۲، ص۴۰۰.
۳. YA، ج۱۰، ص۷۰۷۱.
۴. EI۲.
۵. EI۲.
۶. Özgüç, T, Maԫat höyük kazilari ve çevresindeki araԫtirmalar, Ankara, ۱۹۷۸، ج۱، ص۴۹.
۷. EI۲.
۸. Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, ص۳۲۹-۳۳۰، Amsterdam, ۱۹۶۲
۹. Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
۱۰. EI۲
۱۱. Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
۱۲. Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, ص۳۲۹-۳۳۰، Amsterdam, ۱۹۶۲
۱۳. Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱،
۱۴. Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
۱۵. Ramsay, WM, The Historical Geography of Asia Minor, ص۳۲۹-۳۳۰، Amsterdam, ۱۹۶۲
۱۶. آق‌سرایی محمود، مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار، ج۱، ص۱۶- ۱۷، به کوشش عثمان توران، تهران، ۱۳۶۲ش.
۱۷. EI۲
۱۸. ابن بی‌بی حسین، سلجوق‌نامه، ج۱، ص۵، به کوشش محمدجواد مشکور، تهران، ۱۳۵۰ش.
۱۹. EI۲
۲۰. Hewsen, RH, Armenia: A Historical Atlas,ص۱۹۱، Chicago, ۲۰۰۱;
۲۱. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۲۷-۲۸، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۲۲. آق‌سرایی محمود، مسامرة الاخبار و مسایرة الاخیار، ج۱، ص۱۱۰- ۱۱۷، به کوشش عثمان توران، تهران، ۱۳۶۲ش.
۲۳. رشیدالدین فضل‌الله، جامع التواریخ، ج۲، ص۱۱۰۱-۱۱۰۲، به کوشش محمدروشن و مصطفی موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش.
۲۴. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۰۳، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۲۵. یادداشتهای مؤلف.
۲۶. رشیدالدین فضل‌الله، جامع التواریخ، ج۲، ص۱۱۰۱-۱۱۰۲، به کوشش محمدروشن و مصطفی موسوی، تهران، ۱۳۷۳ش.
۲۷. رشیدالدین فضل‌الله، مکاتبات رشیدی، ص۱۵۶-۱۵۷، به کوشش محمدشفیع، لاهور، ۱۳۶۴ق/۱۹۴۵م.
۲۸. حمدالله مستوفی نزهة القلوب، به کوشش لسترنج، ج۱، ص۹۷، لیدن، ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م.
۲۹. ابوالفدا تقویم البلدان، به کوشش رنو و دوسلان، ج۱، ص۳۸۴- ۳۸۵، پاریس، ۱۸۴۰م.
۳۰. ابوبکر طهرانی دیار بکریه، به کوشش نجاتی لوغال و فاروق سومر، ج۱، ص۴۱، آنکارا، ۱۹۶۲م.
۳۱. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۴۱-۴۲، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۳۲. ابوبکر طهرانی دیار بکریه، به کوشش نجاتی لوغال و فاروق سومر، ج۱، ص۵۰، آنکارا، ۱۹۶۲م.
۳۳. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۲۹۱، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۳۴. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۰۱-۳۰۴، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۳۵. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۰۳، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۳۶. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۱، ص۳۴۷، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۳۷. یادداشتهای مؤلف.
۳۸. EI۲.
۳۹. یادداشتهای مؤلف.
۴۰. نک‌:Uzunçarԫılı، İH, Osmanlı tarihi, Ankara,ج۲، ص۹۳، ۱۹۷۲-۱۹۸۳.
۴۱. قاضی‌ احمد قمی، خلاصة التواریخ، ج۱، ص۱۲۹-۱۳۰، به کوشش احسان اشراقی، تهران، ۱۳۵۹ش.
۴۲. اولیا چلبی سیاحت‌نامه، استانبول، ج۵، ص۵۶، ۱۳۱۵ق/۱۸۹۷م.
۴۳. اولیا چلبی سیاحت‌نامه، استانبول، ج۵، ص۶۲-۶۳، ۱۳۱۵ق/۱۸۹۷م.
۴۴. EI۲.
۴۵. یادداشتهای مؤلف.


۶ - منبع



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «توقات»، شماره۶۱۸۳.    


رده‌های این صفحه : مقالات دانش‌نامه بزرگ اسلامی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.