زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تمتام





به فرد ناتوان از ادای حرف «تا» یا تبدیل کننده آن به حرفی دیگر یا تکرار کننده «تا» هنگام تلفظ آن را تَمتام گویند و از آن به مناسبت در باب صلات یاد شده است.


۱ - حکم تَمتام در قرائت نماز



بر تمتام، یعنی کسی که از ادای حرف «تا» در قرائت نماز عاجز است یا آن را به حرفی دیگر تبدیل می‏نماید، قرائت به مقدار امکان واجب است و واجب نیست نماز را به جماعت بخواند.
[۱] مستند العروة (الصلاة)، ج۳، ص۴۴۰-۴۳۹.


۲ - حکم تَمتام در امامت جماعت



بنابر قول مشهور امامت تمتام برای غیر همانند خود جایز نیست.
برخی قائل به کراهت شده‏اند.
در صورتی که تمتام قادر بر ادای حرف «تا» ـ هرچند به تکرار ـ باشد امامتش صحیح است؛
[۷] البیان، ص۲۳۰.
هرچند بنا به گفته جمعی برای غیر همانند خود کراهت دارد؛بلکه برخی قائل به عدم جواز آن شده‏اند.

۳ - پانویس


 
۱. مستند العروة (الصلاة)، ج۳، ص۴۴۰-۴۳۹.
۲. الحدائق الناضرة، ج۱۱، ص۱۹۵.    
۳. الحدائق الناضرة، ج۱۱، ص۱۹۵-۱۹۴.    
۴. المبسوط، ج۱، ص۱۵۳.    
۵. المعتبر، ج۲، ص۴۳۸.    
۶. تحریر الاحکام، ج۱، ص۳۲۰-۳۱۹.    
۷. البیان، ص۲۳۰.
۸. تذکرة الفقهاء، ج۴، ص۲۹۶.    
۹. الروضة البهیة، ج۱، ص۸۱۰.    
۱۰. جواهر الکلام، ج۱۳، ص۳۴۲.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۲۹.    


رده‌های این صفحه : فقه | نماز | نماز جماعت | واژه شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.