ترویتَرَوّى: تأمّل و فکر کردن/ سیراب شدن. [۱]
لسان العرب/ واژه «روى»
۱ - جایگاه در فقهتروّى به مفهوم نخست در باب صلات به کار رفته است. ۲ - حکم تروی در هنگام شک در نمازشک در عدد رکعات نماز به دو قسم باطل و صحیح تقسیم مى‌شود. اوّلى مانند شک در نمازهاى دو یا سه رکعتى که موجب بطلان نماز مى‌گردد و دومى مانند شک بین سه و چهار در نمازهاى چهار رکعتى که در صورت عمل به وظیفه، نماز صحیح است(-->شکیات). در هر دو قسم اگر به یک طرف یقین یا ظن حاصل شود، طبق همان عمل مى‌گردد و نماز صحیح است؛ لیکن در اینکه به صرف عروض شک، عمل به احکام آن جایز است، یا واجب است تروّى کند تا شک مستقر شود و یا به یک طرف، یقین یا ظن حاصل گردد، اختلاف است. بسیارى، تروّى را واجب و شک ابتدایى را فاقد اثر دانسته‌اند. [۲]
روض الجنان ۲/ ۸۹۹
۳ - مقدار ترویدر مقدار تروّى ـ بنابر وجوب آن ـ در شکهاى باطل اختلاف است. برخى آن را تا از بین رفتن صورت نماز و برخى تا رسیدن به یقین یا ظن و یا استقرار شک، واجب دانسته‌اند. در هر صورت تا قبل از روشن شدن تکلیف، انجام دادن کارى که نماز را باطل مى‌کند جایز نیست. ۴ - جایگاه معنی دوم تروی در فقهتروّى به مفهوم دوم به مناسبت در باب صوم به کار رفته است. ۴.۱ - حکم ففهیبر مسافر سزاوار نیست در ماه رمضان خود را از آب و غذا سیر کند. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲،ص۴۵۴ |