ارتشخص دارای لکنت ، تبدیل کننده حرفی به حرف دیگر ، تبدیل کننده لام به تا و همچنین ادغام کننده حرفی در حرف دیگر بر خلاف تلفّظ مردم را اَرَتّ می گویند و ارتّ به همه معانی یاد شده در باب صلات به کار رفته است. ۱ - امامت ارتامامت ارتّ به معنای نخست برای غیر ارتّ مکروه است، اما به دیگر معانی به قول مشهور جایز نیست. در کتاب استفتائات امام خمینی در پاسخ به این‌که: آیا می‌شود پشت سر کسی که لکنت زبان دارد و نمی‌تواند درست کلمات را ادا کند نماز اقتدا کرد؟ آمده است: «اگر صحیح نمی‌گوید، اقتدا صحیح نیست.» ۲ - حکم درمان لکنت با هیپنوتیزمدرصورتیکه ممکن باشد از هیپنوتیزم در حل مشکلات مردم و علاج بیماری‌های روانی مانند علاج ترس، لکنت زبان، اعتیاد، خودکم‌بینی استفاده شود، آیا به‌عنوان یک داروی علاج‌کننده بیماری‌های روانی جایز است از آن استفاده شود؟ امام خمینی در پاسخ به سؤالی با مضمون فوق‌الذکر مرقوم داشته‌اند: «به خواب بردن کسی، با تصرف در افکار و ذهنیات آن جایز نیست؛ بلی در صورت ضرورت و انحصار علاج به آن مانع ندارد.» ۳ - تلبیه با لکنت زباندر بخش فارسی مناسک حج امام خمینی آمده است: یک نفر از حجاج به‌کلی شنوایی خود را ازدست‌داده و زبان او هم لکنت دارد که قادر به تکلم صحیح نیست، مسئولین و سایر حجاج همراه، به این موضوع توجه نداشته‌اند و این آقا بدون نیت و تلبیه وارد مکه شده است، تکلیف او و همراهانش چیست؟ «باید به میقات برگردد و با نیت و تلبیه مُحرم شود هرچند با بردن همراه باشد، و اگر نمی‌تواند به میقات برود باید در خارج حرم مُحرم شود، و اگر نمی‌تواند تلبیه را صحیح بگوید ولو با تلقین، احوط آن است که به هر نحو می‌تواند بگوید و ترجمه‌اش را نیز بگوید.» ۴ - پانویس۵ - منبع• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۶۶. • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی |