اجلال (مفردات‌نهج‌البلاغه)اجلال (به کسر الف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای بزرگ کردن و منزّه کردن که حضرت علی (علیه‌السلام) در تعلیم نفس از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیاجلال (به فتح الف) به معنای بزرگ کردن و منزّه کردن آمده است. چنان‌که در لغت آمده است: «اجلّه اجلالا: عظّمه ـ نزّهه.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد تعلیم نفس فرموده است: «و معلّم نفسه و مؤدّبها احقّ بالاجلال من معلّم الناس؛ آن‌که خود را تعلیم می‌دهد و ادب می‌کند سزاوارتر است به تعظیم کردن از معلم دیگران.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اجلال»، ص۲۲۶. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|