آل جمازآلجماز، خاندانی از سادات حسینی حاکم بر مدینه منوره که از نیمه دوم سده هشتم آغاز و حدود یک سده ادامه یافت. ۱ - نسب آلجمازحکومت آنان بر مدینه از نیمه دوم سده هشتم ق. آغاز شد و حدود یک سده ادامه یافت. نسب ایشان به شریف جماز بن منصور بن جماز بن شیحه حسینی می‌رسد. [۱]
یمانی، احمد زکی، موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۳۴.
۱.۱ - حکمرانی جمازجماز به منزله سرسلسله این خاندان در ۱۱ ربیع الآخر سال۶۵۹ق. حکمرانی مدینه را عهده‌دار شد و به سال ۷۰۴ق. درگذشت. [۲]
یمانی، احمد زکی، المدینة المنوره، ص۳۱-۳۲.
شفیع، علی و هبه فرزندان او بودند که تبارشان به ترتیب به آل‌شفیع، آل‌ابی‌الظهور و آل‌هبه شهرت یافتند. [۳]
یمانی، احمد زکی، موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۳۴.
۲ - برخی از امیرانبرخی از امیران این سلسله اشراف عبارتند از: هبة بن جماز (۷۷۳ـ۷۸۲ق.) که سبب حکمرانی او تغییر مذهب از امامی به شافعی دانسته شده است، [۴]
فیروزآبادی، محمد، المغانم المطابه، ج۳، ص۱۳۱۱.
هیازع (۷۸۹ق.)، عریر بن هیازع (۸۱۵ق.)، حشرم بن دوغان بن جعفر بن هبه (۸۲۸ق.) و حیدرة بن دوغان (۸۲۹ـ۸۳۲ق.)، سلیمان بن عریر (۸۴۲ق.)، جماز بن هبه (۸۷۳ق.) و قسیطل بن سلیمان بن هبه (۸۸۳ق.). [۵]
یمانی، احمد زکی، موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۳۵.
۲.۱ - قاسم بن منصوراز دیگر کسانی که از آل‌جماز به حکمرانی مدینه رسیدند، می‌توان از قاسم بن منصور جماز یاد کرد. وی به سال ۷۲۸ق. به حکمرانی مدینه رسید و پس از درگذشت او، برادرش به حکمرانی دست یافت. ۲.۲ - ماجد بن مقبلنیز از نسل مقبل بن جماز بن شیحه، حکمران مدینه (مقتول در۷۰۹ق.) [۸]
فیروزآبادی، محمد، المغانم المطابه، ج۳، ص۱۱۸۴.
[۹]
فیروزآبادی، محمد، المغانم المطابه، ج۳، ص۱۲۲۳.
ماجد بن مقبل حکمرانی مدینه را به جای عمویش منصور بن جماز عهده‌دار گشت و به سال ۷۱۷ق. کشته شد. ۲.۳ - محمد بن مقبلاز حکمرانی محمد بن مقبل، آگاهی در دست نیست. تبارش در حله عراق ساکن گشتندو با عنوان شرفا شناخته می‌شدند. برخی از آنان به شوشتر و پیرامون آن کوچ کردند و در مدینه در پایان سده ۱۱ق. کسی از آنان باقی نماند. [۱۳]
یمانی، احمد زکی، موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۶۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعحوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «اشراف حسینی». |