نگاه به ستارگان (قرآن)نگاه به معناى نظر و ديد است. [۱]
فرهنگ فارسى، ج ۴، ص ۴۸۰۵، «نگاه».
دراین مقاله آیات مرتبط با نگاه به ستارگان معرفی می‌شوند.۱ - نگاه حضرت ابراهیم به ستارگاننگاه ابراهیم علیه‌السلام به ستارگان، به منظور تصميم‌گيرى هنگام فراخوانده شدن براى خروج از شهر: وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ. و از پيروان او (نوح) ابراهيم بود.... (سپس) او نگاهى به ستارگان افكند. ۱.۱ - تفسیر آیهدر اينجا این سؤال مطرح است که: چرا ابراهيم علیه‌السلام به ستارگان نگاه كرد، هدفش از اين نگاه چه بود؟ پاسخ سؤال اول با توجه به اعتقادات مردم بابل و رسوم و عادات آنها روشن است، آنها در علم نجوم مطالعاتى داشتند، و حتى مى‌گويند بتهاى آنها نيز" هیاکل" ستارگان بود، و به اين خاطر به آنها احترام مى‌گذاشتند كه سمبل ستارگان بودند. البته در كنار اطلاعات نجومى خرافات بسيار نيز در اين زمينه در ميان آنها شايع بود، از جمله اينكه ستارگان را در سرنوشت خود مؤثر مى‌دانستند، و از آنها خیر و برکت مى‌طلبيدند، و از وضع آنها بر حوادث آینده استدلال مى‌كردند. ابراهيم علیه‌السلام براى اينكه آنها را متقاعد كند طبق رسوم آنها نگاهى به ستارگان آسمان افكند تا چنان تصور كنند كه پيش بينى بيمارى خود را از مطالعه اوضاع کواکب كرده است و قانع شوند! بعضى از مفسران بزرگ اين احتمال را نيز داده‌اند كه او مى‌خواست از حركت ستارگان وقت بيمارى خود را دقيقا دريابد، زيرا يك نوع بيمارى همچون تب در فواصل زمانى خاصى به سراغش مى‌آمد، ولى با توجه به وضع افكار مردم بابل احتمال اول مناسبتر است. بعضى نيز احتمال داده‌اند كه نگاه او به آسمان در واقع نگاه مطالعه در اسرار آفرینش بود، هر چند آنها نگاه او را نگاه يك منجم مى‌پنداشتند كه مى‌خواهد از اوضاع كواكب حوادث آينده را پيش‌بينى كند. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۳۸۴، برگرفته از مقاله «نگاه به ستارگان». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نگاه
|