نهی مولوینهی مولوی، نهی شرعیِ دلالت کننده بر وجود مفسده در متعلق آن، و دارای ثواب و عقاب است. ۱ - تعریفنهی مولوی، مقابل نهی ارشادی بوده و عبارت است از نهی صادر شده از سوی شارع که بر وجود مفسده و مبغوضیت متعلق آن نزد شارع دلالت نموده و بر مخالفت آن، عقوبت و بر موافقت آن، ثواب مترتب است، مانند: «لاتکذب»، که به خاطر وجود مفسده در کذب و مبغوضیت آن نزد شارع صادر شده است. ۲ - تعریف کتاب آراؤنا فی اصول الفقهدر کتاب «آراؤنا فی اصول الفقه» آمده است: «ان النهی المتعلق بالطبیعة المامور بها تارة یکون للارشاد الی المانعیة... و اخری یکون لاجل کون متعلقه مبغوضا شرعا کالنهی عن الصلاة فی المغصوب و فی هذا القسم یکون النهی مولویا». [۲]
تحریر المعالم، مشکینی، علی، ص۸۶.
[۳]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۲، ص۲۱۲.
[۴]
الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۲، ص (۳۸۶-۳۸۰).
[۶]
الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ایروانی، باقر، ج۱، ص (۳۸۸-۳۸۷).
[۷]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۱۱۸.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۴، برگرفته از مقاله «نهی مولوی». رده‌های این صفحه : نواهی
|