زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

معنای اسمی





معنای اسمی، معنای دارای استقلال ذاتی می باشد.


۱ - تعریف



معنای اسمی، مقابل معنای حرفی بوده و عبارت است از هر معنایی که برای افاده معنا استقلال ذاتی داشته و برای این منظور، تابع معنای دیگری نیست، مانند: معنای ابتدائیت که از کلمه «الابتدا» به دست می‌آید؛ به خلاف ابتدائیتی که مدلول حرف «مِن» است و تا معنای دیگری به آن ضمیمه نشود فهیمده نمی‌شود؛

۱.۱ - مثال


برای مثال؛ اگر گفته شود: «سرت من البصرة»، «مِن» به کمک مفهوم «سیر» و «بصره» نشان می‌دهد که آغاز سیر از بصره بوده است.

۲ - اطلاق معنای اسمی



نکته اول:
معنای اسمی به هر معنای مستقلی اطلاق می‌شود و شامل معنای اسم و فعل مقابل جمله فعلی، هر دو، می‌شود؛ به خلاف مدلول حروف و هیئت‌ها که معنای حرفی‌اند.

۳ - تفاوت معنای اسمی و حرفی



نکته دوم:
تفاوت معنای اسمی و حرفی، همان استقلال در معنای اسمی و تبعیت در معنای حرفی است.
[۳] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۳۴۹.
[۶] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۶.


۴ - عناوین مرتبط



معنای حرفی.

۵ - پانویس


 
۱. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص (۶۷-۶۵).    
۲. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۱۹.    
۳. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۳۴۹.
۴. تحقیق الاصول المفیدة فی اصول الفقه، آذری قمی، احمد، ص (۱۱۰-۱۰۹).    
۵. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۱۰ و ۱۱.    
۶. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۶.
۷. فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ۲، ص۳۳.    


۶ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۵۵، برگرفته از مقاله «معنای اسمی».    

رده‌های این صفحه : معانی الفاظ




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.