معذریت قطععذر بودن قطع مکلّف برای ترک تکلیف واقعی را معذّریت قطع گویند. ۱ - تعریفمعذّریت قطع، مقابل منجّزیت قطع، و به معنای عذر محسوب شدن قطع مکلف، برای ترک تکلیف واقعی است، و این در جایی است که قطع او مخالف با واقع در آید، مثل این که شخصی در روز جمعه قطع پیدا کند که نماز جمعه بر او واجب است نه نماز ظهر و سپس نماز جمعه را به جا آورد و نماز ظهر را ترک کند، سپس معلوم شود که در واقع، نماز ظهر واجب بوده است نه نماز جمعه؛ در این جا، اگر مولا از او بپرسد که چرا تکلیف واقعی را ترک نمودی، در پاسخ می‌تواند به قطع خود استناد کند و این استناد به قطع، برای او عذر محسوب شده و موجب رهایی او از عقوبت می‌گردد و این، همان معذّریت قطع است. [۵]
تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۳، ص۳۹.
[۶]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۴، ص۱۷۱.
۲ - عناوین مرتبطحجیت قطع. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۵۲، برگرفته از مقاله «معذّریت قطع». رده‌های این صفحه : حجیت قطع
|