مبادی شأنیمبادی اشتقاق فعلیت نیافته و دارای شانیت تاثیر را مبادی شانی گویند. ۱ - تعریفمبادی شانی، از اقسام مبادی مشتقات بوده و در جایی است که مبدا مشتق، به صورت شانیت و قوه می‌باشد، مانند: «مثمر»؛ به این بیان که یک درخت در صورتی مثمرمیوه دهنده) می‌باشد که شانیت و استعداد آن را داشته باشد، هر چند که بالفعل و در زمان حاضر میوه‌ای نداشته باشد؛ بنابراین، نسبت به درختی که در زمستان هیچ گونه برگ و میوه‌ای ندارد، به اعتبار این که در بهار و تابستان میوه خواهد داد و استعداد آن را دارد، صدق مثمر صحیح است و تا زمانی که این استعداد وجود دارد تلبس آن به این مبدا فعلی است، مگر آن که درخت خشک یا بریده شود. ۲ - بیان انوار الاصولدر کتاب «انوار الاصول» آمده است: «... سادسها: التلبس علی نحوالشانیة نحو «القاتل» فی قولنا: السم القاتل، فان القتل لم یصدر منه فعلا بل انما یکون فیه شان القتل...». [۳]
کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۶۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۸۳، برگرفته از مقاله «مبادی شانی». رده‌های این صفحه : مبادی مشتقات
|