زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قاعده قبح تکلیف عاجز





قاعده قبح تکلیف عاجز به حکم عقل به قبح منجّز دانستن تکلیف بر شخص عاجز اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



قاعده قبح تکلیف عاجز، از قواعد عقلی است و بیان می‌کند که یکی از شرایط تکلیف، وجود قدرت شرعی مکلف برای امتثال مکلف به است؛ به این دلیل، عقل، تکلیف نمودن شخص به امتثال چیزی که قدرت امتثال آن را ندارد، ناپسند و قبیح می‌داند، مانند: قبح و ناپسندی تکلیف نمودن مریض به گرفتن روزه در حالی که از انجام آن عاجز است، و یا مانند تکلیف نمودن انسان به پرواز .

۱.۱ - نکته اول


بی شک قدرت در مرحله تنجّز ، شرط تکلیف است، ولی تکالیف در مرحله ملاک و اراده نسبت به قدرت، لابشرط می‌باشد و درباره اشتراط قدرت در مرحله جعل حکم، تفصیل وجود دارد.

۱.۲ - نکته دوم


از دیدگاه اشاعره که حسن و قبح عقلی را قبول ندارند، تکلیف عاجز قبیح نیست.
[۲] المدخل الی عذب المنهل، شعرانی، ابوالحسن،ص۲۰۳.


۲ - عناوین مرتبط



تکلیف بما لایطاق؛
تکلیف به محال.

۳ - پانویس


 
۱. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۲، ص (۲۰۶-۲۰۵).    
۲. المدخل الی عذب المنهل، شعرانی، ابوالحسن،ص۲۰۳.
۳. المعجم الاصولی، حیدر، محمد صنقور علی، ج۲، ص۳۳.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۲۰، برگرفته از مقاله «قاعده قبح تکلیف عاجز».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.