زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عکرمة بن ابی‌جهل






عکرمة بن ابوجهل مخزومی، از بزرگان قریش در جاهلیت و از سرسخت‌ترین دشمنان مسلمانان بود. او در جنگ‌های بدر و احد و خندق در صف مشرکان قرار داشت و پس از فتح مکه با وساطت همسرش ام‌حکیم نزد پیامبر اسلام آورد. عکرمة سرانجام به سال ۱۵ هجری قمری در جنگ یرموک کشته شد.


۱ - معرفی اجمالی



عکرمة بن عمرو (ابوجهل) بن هشام مخزومی، از بزرگان قریش در جاهلیت و اسلام بود.

۲ - دشمن سرسخت



عکرمة و پدرش ابوجهل از سرسخت‌ترین دشمنان مسلمانان بودند. به همراه مشرکان در جنگ بدر حضور داشت و در همین جنگ شاهد کشته شدن پدرش بود. در جنگ احد و خندق نیز شرکت کرد.

۳ - اسلام آوردن



پس از فتح مکه به یمن گریخت، اما همسرش‌ ام‌حکیم که دخترِ عمویش (حارث بن هشام) نیز بود، پس از مسلمان شدن، او را بازگرداند و از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای او امان گرفت.
هنگامی که او را نزد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برد، حضرت به او گفت: مرکب‌سوارِ مهاجر خوش آمد. او نیز اسلام آورد و اسلامی نیکو یافت.

۴ - پس از اسلام



عکرمة، پس از اسلام آوردن از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خواست تا بهترین چیزی را که فرا گرفته بدو بیاموزد تا آن را باز گوید. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: شهادت به این که "لا اله الا الله وحده لاشریک له و ان محمداً عبده و رسوله".
عکرمه گفت: به این امر شهادت می‌دهم و حاضران را بر آن به شهادت می‌گیریم و‌ ای رسول خدا، از تو می‌خواهم که برایم طلب آمرزش کنی. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای او طلب آمرزش کرد، سپس عکرمه گفت: سوگند به خدا که دو برابر پولی را که برای مقابله با اسلام صرف کردم، در راه خدا خرج می‌کنم و در برابر هر جنگی که در آن شرکت داشتم، بارها می‌رزمم و تو را‌ ای رسول خدا بر این گفتار به شهادت می‌گیرم.

۵ - حضور در جنگ‌ها



او در جنگ‌های ردّه در یمامه و یمن، شرکت کرد و پیروز شد. سپس در جنگ‌های دیگر حاضر شد و ولایت مناطقی را در دوره خلافت ابوبکر به عهده داشت.

۶ - وفات



عکرمة، در عبادت پیوسته کوشا و بدان مشغول بود تا این که در جنگ یرموک کشته شد. هنگامی که برای جنگ با رومی‌ها وارد صحنه نبرد شد، فریاد زد: چه کسی تا پای مرگ عهد می‌بندد؟ عمویش حارث بن هشام و سهیل بن عمرو با او بیعت کردند و همگی کشته شدند.

۷ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۴۴.    
۲. ابن عبدالبر، یوسف‌ بن‌ عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۳، ص۱۰۸۳.    
۳. ابن‌کثیر، اسماعیل، البدایه و النهایه، ج۷، ص۴۱.    
۴. ابن حبیب، محمد بن حبیب، المحبّر، ص۹۵.    
۵. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۵۹۷.    
۶. ابن اثیر، ابوالحسن علی بن ابی‌الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۱، ص۳۹۰.    
۷. ذهبی، شمس‌الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۱۱۱.    


۸ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۳۲.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.