زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علیرضا بن محمدعلی لنجانی اصفهانی





علیرضا بن محمدعلی لنجانی اصفهانی، از شعرا و خطاطان اصفهان در قرن سیزدهم هجری بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



میرزا علیرضا لنجانی اصفهانی متخلّص به «پرتو» و معروف به «آقاجان» فرزند محمّدعلی، شاعر ادیب و خطاط ماهر و فاضل در قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است.

۲ - فعالیت‌های علمی و هنری


او خط نسخ را در کمال استادی می‌نوشته و دیوان اشعارش به طبع رسیده است. در «المآثر و الآثار» درباره او گوید: «از خطاطین مشهور قلم نسخ است و استاد اجلّ خطاطین اصفهان».
پرتو اصلاً از اهالی قریه «اُشیان» لنجان بوده و جهت تحصیل به اصفهان آمده و پس از کسب علم و ادب نزد میرزا زین‌العابدین اشرف‌الکتاب به مشق نسخ و ثلث پرداخته و خود استادی هنرمند و ماهر گردید. اغلب در مدرسه نوریّه ساکن بوده و جمعی از شاگردانش نزد او مشق خط می‌کرده‌اند و بسیاری از شعراء و فضلاء در حجره او حضور یافته‌اند.
او از شعرای متبحّر اصفهان بوده و در قصیده و غزل و قطعه اشعار خوبی گفته و در مادّه تاریخ‌گوئی نیز توانا بوده و برای وفات بسیاری از بزرگان عهد خود و بنای مساجد و ابنیه در اصفهان مادّه تاریخ گفته است.
روزگارش اغلب به کتابت می‌گذشته و قطعات و کتاب‌های بسیاری به خط زیبای او در کتابخانه‌های مختلف موجود است. از جمله نسخه‌ای از «قرآن مجید» در کتابخانه سلطنتی سابق، به خط نسخ عالی که در سال ۱۲۷۷ق کتابت کرده و میر علی شیرازی ترجمه آن را به فارسی کتابت نموده و عبدالوهاب مُذهِّب آن را تذهیب کرده و از نفایس آن کتابخانه به شمار است. تذکره‌نویسان او را شاعری نکته‌دان و خوش‌طبع و خوش‌مشرب و مهربان دانسته و اخلاق حمیده او را ستوده‌اند. شعر زیر از اوست:

"گرفته پرده ز رخ راه شیخ و شاب زده ••• مهی که طعنه جمالش بر آفتاب زده"
"شکسته نرخ شکّر تا گشوده لب به سخن فزوده رونق گل تا به رخ گلاب زده"
"تو آفتابی و تا گشته‌ای ز چشمم دور ••• ز گریه دیده من خنده بر سحاب زده".

۳ - وفات



پرتو به دعوت ناصرالدّین شاه به تهران رفت و سال‌ها برای دربار قاجار به کتابت مشغول بود تا اینکه وفات یافت. او در جمادی‌الاولی ۱۳۰۴ق به سن ۹۰ سالگی وفات یافته است.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۱۲.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۹۸.


۴ - پانویس


 
۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۱۲.
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۹۸.


۵ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۶۲.    





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.