زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علم اصحاب اعراف (قرآن)





اصحاب اعراف نه‌تنها از سیماى اشخاص کفر و ایمان و بهشتى بودن و دوزخى بودن آنان را درک مى‌کنند، بلکه از قیافه‌ها به جمیع خصوصیات احوال و اعمال آنان پى مى‌برند.


۱ - شناختن بهشتیان و دوزخیان



اصحاب اعراف، هر انسان بهشتى و دوزخى را از روى نشانه‌هاى مخصوص آنان می‌شناسند:
• «وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ؛ و در ميان آن دو (= بهشتيان و دوزخيان‌)، حجابى است؛ و بر «اعراف» مردانى هستند که هر يک از آن دو را از چهره‌شان مى‌شناسند؛ و به بهشتيان صدا مى‌زنند که: «درود بر شما باد!» اما داخل بهشت نمى‌شوند، در‌حالى‌که امید آن را دارند.»،

۱.۱ - توضیح


معناى «سیما» در آیه این نیست که در قیامت اهل بهشت را به علامتى و اهل دوزخ را به علامتى دیگر از قبیل روسفیدى و روسیاهى نشان کرده باشند تا هر کس بتواند از آن علامت پى به بهشتى بودن و یا دوزخى بودن اشخاص ببرد، چون از آیه «و نادى اصحاب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیماهم قالوا ما اغنى عنکم جمعکم و ما کنتم تستکبرون اهولاء الذین اقسمتم لا ینالهم الله برحمه» استفاده مى‌شود که اصحاب اعراف نه‌تنها از سیماى اشخاص کفر و ایمان و بهشتى بودن و دوزخى بودن آنان را درک مى‌کنند، بلکه از قیافه‌ها به جمیع خصوصیات احوال و اعمال آنان پى مى‌برند؛ حتى از دیدن سیماى شخص مى‌فهمند که این شخص از آنهایى است که در دنیا همش صرف جمع‌آورى مال دنیا مى‌شده.

۲ - پانویس


 
۱. اعراف/سوره۷، آیه۴۶.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۴، ص۲۶۱.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ج۱، ص۶۵۸ ۶۵۹.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۱۵۴ ۱۵۵، ترجمه موسوی همدانی.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۰۴، برگرفته از مقاله «علم اصحاب اعراف».    


رده‌های این صفحه : اصحاب اعراف | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.