عربیتآموزش عربی:عربی زبان قرآن ، پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و امامان علیهم السّلام است؛از آن به مناسبت در بابهای اجتهاد و تقلید ، صلات ، حج و بسیاری از ابواب معاملات سخن گفته‌اند. ۱ - عربی زبان قرآنعربی زبان قرآن ، پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و امامان علیهم السّلام است؛ ۲ - مستحب بودن فراگیری زبان عربیاز این رو، فراگیری آن مستحب و در روایات به آن سفارش شده است. در روایتی به نقل از امام صادق علیه السّلام آمده است:«زبان عربی را بیاموزید؛ زیرا عربی زبانی است که خداوند با آن با بندگان خود سخن گفته است». وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۳۲۶ ۳۲۷ الاصول الاصلیة، ص ۳۱۳. ۳ - فقه قرآن متوقف بر دانستن زبان عربیاز آنجا که فهم قرآن و روایات متوقف بردانستن زبان عربی است، آشنایی با این زبان از مقدمات و شرایط اجتهاد( اجتهاد) شمرده شده است. التنقیح، الاجتهاد و التقلید، ص ۲۴. ۴ - عربیت در عباداتعربیّت از شرایط صحّت اذان و اقامه العروة الوثقی ج۲، ص۴۲۵ العروة، ج۵، ص ۵۸۹. و تمامی ذکرهای نماز همچون تکبیرة الاحرام ، قرائت ، رکوع ، سجود و تشهد است. بنابر این، ادای آنها به غیر عربی کفایت نمی‌کند، مگر آنکه فراگیری آنها به عربی، هرچند به گونه غلط به جهت عذری همچون تنگی وقت، امکان نداشته باشد؛جواهر الکلام، ج۹، ص۲۰۶ - ۲۰۹؛ العروة الوثقی، ج۲، ص ۴۶۶؛ مستمسک العروة، ج۶، ص۶۵ ۶۷؛ کتاب الصلاة،شیخ انصاری، ج۱، ص ۳۳۳. لیکن در جواز خواندن قنوت به غیر عربی اختلاف است. قول به جواز دعا در قنوت به غیر عربی منسوب به مشهور است. برخی دعا در قنوت را به هر زبان جایز دانسته؛ لیکن آن را مجزی از قنوت مستحب ندانسته‌اند. جواهر الکلام، ۱۰، ص۳۷۳ - ۳۷۵؛ مستند العروة ،الصلاة، ج۴، ص۴۰۵ ۴.۱ - فارسی خواندن خطبه نماز جمعهدر جواز خواندن خطبه نماز جمعه به غیر عربی اختلاف است. قول به وجوب خواندن آن به عربی منسوب به مشهور است. برخی میان حمد و ثنای الهی و صلوات ، و بین موعظه که معنای آن مقصود است، تفصیل داده و در اول، عربیّت را واجب دانسته‌اند. گروهی نیز گفته‌اند:اگر آن تعداد که حضورشان در انعقاد نماز جمعه شرط است، عربی نفهمند و امکان یادگیری عربی نیز نباشد، خواندن خطبه به غیر عربی کفایت می‌کند. جواهر الکلام، ج۱۱، ص ۲۱۶ - ۲۱۷. بنابر قول به وجوب دعا میان تکبیرهای نماز میّت ، واجب است مقدار واجب دعا به عربی خوانده شود. در افزون بر مقدار واجب، غیر عربی نیز جایز است. العروة الوثقی، ج۲، ص۹۸؛ التنقیح ،الطهارة، ج۹، ص ۱۰۱. ۴.۲ - ادان نمودن تلبیه در حال احرام به عربیدر احرام ( احرام)، تلبیه ( تلبیه) باید عربی ادا شود و ترجمه آن کفایت نمی‌کند؛ لیکن در صورت ناتوانی فرد از ادای آن به عربی حتی با تلقین دیگری، در کفایت تلبیه غیر عربی یا وجوب گرفتن نایب، اختلاف است. برخی، احتیاط واجب را در انجام دادن هر دو دانسته‌اند. جواهر الکلام، ج۱۸، ص ۲۲۴ - ۲۲۵؛ مناسک حج ،مراجع، ص۱۳۵ ۱۳۶. ۵ - عربیّت در عقود و ایقاعاتآیا در عقود و ایقاعات عربیّت شرط است؟ مسئله اختلافی است العناوین، ج۲، ص ۱۴۴ - ۱۴۵. بنابر قول مشهور، در عقد نکاح الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۱۶۷. و طلاق جواهر الکلام، ج۳۲، ص ۶۰. و نیز لعان جواهر الکلام،ج۳۴، ص۵۹. با توانایی بر عربیت و همچنین ظهار مهذب الاحكام، ج۲۶،ص۳۲۰ عربیت شرط است؛ لیکن در عقود جایز ، مانند وصیّت ، ودیعه ، عاریه ، وکالت و مضاربه شرط نیست؛العناوین، ج۲، ص ۱۴۴. چنان که در برخی ایقاعات، همچون ایلاء و قسم نیز شرط نمی‌باشد جواهر الکلام، ج۳۳، ص۲۹۹. ۶ - عربیت در سایر موارددر کفایت ذکر نام خداوند به غیر عربی هنگام ذبح( ذبح ) و شکار ( صید ) برای حلال شدن حیوان ، اختلاف است. تحریر الاحکام، ج۴، ص ۶۰۷؛ الدروس الشرعیة، ج۲، ص۳۹۵؛ جواهر الکلام، ج۳۶، ص۱۱۳ ۱۱۴. ۷ - فهرست منبع۱)وسائل الشيعة ؛ ۲) الاصول الاصلية؛ ۳) التنقيح ؛ ۴) العروة الوثقى ؛ ۵) مستمسك العروة ؛ ۶) جواهر الكلام ؛ ۷)كتاب الصلاة (شيخ انصارى) ؛ ۸) مستند العروة ؛ ۹) مناسك حج (مراجع؛ ۱۰) العناوين ؛ ۱۱) الحدائق الناضرة ؛ ۱۲) مهذب الاحكام ؛ ۱۳) تحرير الاحكام ؛ ۱۴) الدروس الشرعية ؛ ۸ - پانویس۹ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۳۶۲، برگرفته از مقاله«عربیت». |