عبدالله انباریابوالعباس عبدالله بن محمد انباری (م ۲۹۳ق)، از شاعران، نحویان و متکلمان اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در بغداد و مصر بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالعباس عبدالله بن محمد بن عبدالله بن مالک ناشی الاکبر انباری، ملقب به ابن شرشیر، شِرشِیر، معرّب از فارسی، نام پرنده‌ای است و گویا از آن رو بدان ملقب شده که به حیوانات و شکار آنها علاقمند بوده و این از اشعارش پیداست. عبدالله اهل شهر انبار و مدت طولانی در بغداد مقیم بود و بعداً در مصر ساکن شد. رجال‌نویسان اهل‌سنت او را آشنا به نحو و عروض، متکلم و شاعر، و اشعارش را زیبا و ساده توصیف کرده‌اند. بعضی هم او را فقیه معتزلی به‌شمار آورده‌اند. [۵]
مهدی لدین الله، احمد بن یحیی، طبقات المعتزله، ص۹۲.
ابن ندیم می‌گوید: او با دیگران مناظره می‌کرد، خصوصاً وقتی جوان بود بسیار مناظراتش موفقیت آمیز بود، لذا او را ناشی (جوان) گفته‌اند. [۶]
ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۱۷.
بعضی نوشته‌اند که ابن شِرشیر اشعاری در مدح پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سروده است. [۷]
سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۴، ص۱۴۱.
وی سال ۲۹۳ق در مصر از دنیا رفت. اثر او کتاب‌هایی است در ردّ علم منطق و منطقیون، و اشعار زیادی در آلات صید و انواع و اقسام سگ‌ها و پرندگان شکاری و قصیده‌ای در چهار هزار بیت که با قافیه واحد سروده است. کتابی در باب امامت و فرق نیز داشته که چاپ و به فارسی ترجمه شده است. [۱۸]
ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۵۴۷.
۲ - پانویس۳ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۹-۴۶۰، برگرفته از مقاله «عبدالله انباری». رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 293 (قمری) | شاعران بغداد قرن 3 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | علمای اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | علمای بغداد | متکلمان اهل سنت قرن 3 (قمری) | مولفان قرن سوم | نحویان قرن 3 (قمری)
|