انفحهاِنفَحَه به معنی پنیرمایه و شیردان یا مجموع آن دو می باشد و در باب طهارت و اطعمه و اشربه از آن سخن رفته است. ۱ - تلفظ کلمه انفحهاین کلمه به کسر همزه و فتح فاء و حاء خوانده می شود. ۲ - معانی مختلف انفحهاِنفَحَه در معانی زیر به کار رفته است: ۱ - پنیرمایه ۲ - شیردان حیوان نشخوار کننده شیرخوار ۳ - مجموع پنیرمایه و ظرف آن (شیردان). ۳ - انفحه در کلمات اهل لغت و فقهاءکلمات اهل لغت و به تبع آنان فقها در معنای انفحه مختلف است. ۱. مادّه زرد رنگی که از شکم برّه و بزغاله شیرخوار، بلکه هر حیوان نشخوار کننده شیرخوار به دست آید و چون با شیر بیامیزد پنیر گردد. در فارسی به آن پنیرمایه گویند. [۱]
المصباح المنیر، واژه «نفح».
[۲]
لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
۲. شکنبه حیوان نشخوار کننده شیرخوار که ظرف آن مادّه زرد رنگاست. به ظرف مادّه زرد رنگ قبل از گیاه خوار شدن حیوان، انفحه و بعد از آن کَرش گویند. به آن معده چهارم و شیردان نیز گفته میشود. [۴]
لغت نامه دهخدا، واژه «نفح».
۳. انفحه به مجموع ظرف و مظروف گفته میشود. ۴ - حکم طهارت خود انفحهمادّه زرد رنگی که از حیوان حلال گوشت گرفته میشود پاک و حلال است؛ خواه حیوان تذکیه شده باشد یا مردار (غیر تذکیه شده). ۵ - حکم طهارت ظاهر انفحهبنابر تعریف انفحه به ظرف یا مجموع ظرف و مظروف، در اینکه شستن ظاهر انفحه حیوان مردار به جهت تماس با مردار واجب است یا نه اختلاف میباشد. ۶ - پانویس
۷ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۷۳۶-۷۳۷. |