سیدجواد بن محمدجواد امامی نجفی امام‌جمعه دهکردی اصفهانیسیدجواد بن محمدجواد امامی نجفی امام‌جمعه دهکردی، شاعر و ادیب فاضل در قرن چهاردهم هجری می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیسیّدجواد امامی نجفی بن حاج سیّدمحمّدجواد امام‌جمعه دهکردی شاعر و ادیب فاضل، در سال ۱۳۰۹ق در شهرکرد متولّد شده و در مولد خود و اصفهان تحصیلات خویش را به پایان رسانیده و آنگاه به موطن خویش مراجعت نموده و در آنجا ساکن گردید. چند سال بعد به علت بیماری، بینایی خود را از دست داد و در منزل منزوی شد. در شعر و ادب دارای قدرت طبع بود. این شعر از اوست: شکر لِلَّه که بهار آمد و شد موسم عید ••••• چشم من بار دگر صحنه گلزار بدید شد پدید ابر گهربار و ببارید شدید •••••بر سر لاله و گل ریخت بسی مروارید خیز و از خانه برون آی و در و دشت ببین ••••• که شده چون پر طاووس همه روی زمین تا سلیمان گل آورد جهان زیر نگین ••••• کرد اهریمن دی کوچ ازین چرخ برین فرودین آمده تا دیو و دد آزاد کند ••••• تا دل بلبل بیچاره گرفتار کند ساقی سیم تن ماه وش گل‌اندام ••••• از ره لطف همی ریخت مرا باده به جام تا دهد از لب جام و لب خود دل را کام ••••• سینه را شرح دهد ننگ بَرَد، آزَد نام طوطی طبع مرا سرخوش و سرشار کند. [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۴۸-۱۴۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۸۴-۳۸۵. |