ذراریذراری در اصطلاح فقه نظامی به زنان و کودکان گفته می‌شود که در فقه، احکام خاصی برای آنها بیان شده است. ۱ - معنای لغویذراری در لغت به معنی نسل و اولاد بوده مفرد آن ذریه است. [۱]
بستانی، فوادافرام، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.
۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح به زنان و کودکان گفته می‌شود. ۳ - ذراری در کلام پیامبر اکرمپیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:«نَهی قَتْلَ الذَّرارِیَ وَ خَصَّهُمْ بِاْلحَمْلِ لِضَعْفِهِمْ وَ لِانَّهُمْ لا قُوَّةَ لَهُمْ عَلَی السَّفَرِ لِقُوَّةِ الرِّجالِ؛ رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سربازان اسلام را از کشتن زنان و کودکان دشمن، به خاطر ضعف جسمانی و عدم توانایی آنان برای مسافرت نهی کردند.» ۴ - حکم ذراریزنان و کودکان کافران به محض اسیر شدن، کنیز و برده می‌شوند. حکم اسیرانی که بالغ بودن آنها مورد تردید می‌باشد مورد بازرسی قرار می‌گیرند، در صورتی‌که در عانه آنها مو روییده بود، نشانه بلوغ است و به گروه مردان ملحق می‌شوند و در غیر این صورت به ذراری ملحق می‌شوند. ۵ - پانویس
۶ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۶۲. رده‌های این صفحه : احکام جهاد | اصطلاحات نظامی
|