حیای حورالعین (قرآن)حیا عبارت است از حالت و خویی نفسانی در انسان که مانع ارتکاب اعمال زشت می‌شود. حوریان بهشتی دوشیزگانی با حیا هستند. ۱ - دوشیزگانی با حیاحورالعین، دوشیزگانی با حیا و شوهردوست هستند. «وعندهم قـصرت الطرف عین؛ و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند.» «وعندهم قـصرت الطرف اتراب؛ و نزد آنان همسرانی است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته‌اند، و همسن و سالند.» «فیهن قـصرت الطرف لم یطمثهن انس قبلهم ولا جان؛ در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است.» «حور مقصورت فی الخیام؛ حوریانی که در خیمه‌های بهشتی مستورند.» «وحور عین• فجعلنـهن ابکارا• عربـا اترابـا؛ و همسرانی از حورالعین دارند. • .... . • و همه را دوشیزه قرار دادیم،• زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و همسن و سالند.» ۱.۱ - عاشق همسرانکلمه "عرب" جمع عروب است، و عروب به معنای زنی است که به شوهرش عشق می‌ورزد، و یا حداقل او را دوست بدارد و در برابرش ناز و کرشمه داشته باشد، و کلمه "اتراب" جمع ترب- به کسره تاء و سکون راء- به معنای مثل است، می‌فرماید: ما زنان بهشتی را امثال یکدیگر کردیم، و یا از نظر سن و سال، هم سن شوهرانشان کردیم. ۱.۲ - عفت و پاکی حورالعینو در اوصاف آنها باز می‌افزاید: آنان نسبت به همسرانشان، عشق می‌ورزند و خوش سخن و فصیحند. (عربا). "عرب" جمع "عروبة" (بر وزن ضرورة) به معنی زنی است که وضع حالش حکایت از محبتش نسبت به همسر و مقام عفت و پاکیش می‌کند، زیرا "اعراب" (بر وزن اظهار) به همان معنی آشکار ساختن است، این واژه به معنی فصیح و خوش سخن بودن نیز می‌آید، و ممکن است هر دو معنی در آیه جمع باشد. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیای حورالعین». |