زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حق غیبت





به حقّى كه بر اثر غيبت كسى براى غيبت شونده ايجاد مى‏‌شود حق غیبت می گويند که از آن در بابهايى نظير طهارت و تجارت سخن گفته‏‌اند.


۱ - دیدگاه فقهاءدر باره حق غیبت



از ديدگاه برخى، غيبت مسلمان سبب ثبوت حقّى عليه غيبت كننده و به نفع غيبت شونده مى‏‌شود كه عبارت است از وجوب حلالیت طلبيدن از او. بنابر اين،
توبه به تنهايى موجب رهايى غيبت كننده از تبعات گناه غيبت نمى‌‏شود.
ديدگاه مقابل آن، کفایت توبه و عدم وجوب درخواست حلالیت است. بنابر اين ديدگاه، بر اثر غيبت حقّى براى غيبت شونده ايجاد نمى‏‌شود، هرچند مستحب است غيبت كننده از او حلالیت بطلبد.

۲ - حلالیت طلبیدن حق است یا حکم شرعی



برخى گفته‏‌اند: وجوب حلالیت طلبيدن- بنابر قول به وجوب آن- نه از جهت ثبوت حقّى براى غيبت شونده، بلكه حکمی از جانب شارع است كه به جهت هتک آبروی غيبت شونده و ستمی كه به او رفته، شارع آن را بر غيبت كننده واجب كرده است
بنابر قول به ثبوت حق غيبت به معناى خاص آن، كه در برابر حکم است ، حق ياد شده از حقوقى شمرده شده كه از جانب صاحب حق (غیبت شونده) قابل اسقاط است، ليكن قابل نقل و انتقال به ديگرى نيست.
[۶] مهذّب الاحكام ج۳،ص۳۸۸.



۳ - پانویس


 
۱. بلغة الفقیه ج ۱،ص۱۷.    
۲. بلغة الفقیه ج۱،ص ۲۸.    
۳. جواهر الکلام ج۲۲،ص۷۲.    
۴. بلغة الفقیه ج ۱،ص ۳۸.    
۵. حاشیة المکاسب (یزدی)ج۱،ص ۵۶.    
۶. مهذّب الاحكام ج۳،ص۳۸۸.



۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج‌۳،ص۳۳۷-۳۳۸.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | رذائل اخلاقی | غیبت




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.