زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

حسین بن مطیر مکمل





حسین بن مطیر بن مکمل اسدی، معروف بن ابن‌مطیر (م ۱۶۹ هـ)، منسوب به قبیله بنی‌اسد و از شاعران عهد امویان و عباسیان بود.


۱ - معرفی اجمالی



حسین بن مطیر بن مکمل اسدی، معروف بن ابن‌مطیر، از موالی قبیله بنی‌اسد بود و بدین‌جهت او را اسدی خوانده‌اند. اصلش از ثعلبیه بود. در منطقه زباله، منزلی در راه کوفه به مکه سکونت داشت.
او شاعری پیشرو در سرودن قصیده و رجز، فصیح و نیکوسرا بود. دو دولت اموی و عباسی را درک، و آنها را مدح کرد. ابن‌مطیر آداب و عادات و گفتار بدوی خود را حفظ کرده بود و بدین‌جهت اشعار او مورد تقدیر نکته‌سنجان است.
ازجمله شعرایی است که اشعار فراوان و نیکویی سروده است و در سرودن مدح، فخر، توصیف، غزل و شعرهای عاشقانه و عاطفی زبردست است.

۲ - سفرها



ابن‌مطیر سفری به مدینه و یمن داشت. در یمن معن بن زائده، والی یمن را ستود و بعد از مرگش در سوگ او مرثیه خواند. مرثیه‌اش چنان شهرت یافت که موجب رنجش مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ هـ) شد، ولی شاعر در سفر حج، خلیفه را با چنان مهارتی به خود جلب کرد که در پی آن به مرکز خلافت بار یافت و مدایحی برای مهدی سرود.

۳ - آثار



اشعار ابن‌مطیر حدود صد ورقه بوده که محسن غیاض آنها را در سال ۱۹۷۱ م در دیوانی منتشر کرده است.
[۱۴] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۳، ص۲۱۵.


۴ - تاریخ وفات



ابن‌مطیر در سال ۱۶۹ هـ درگذشت.

۵ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۶] بغدادی، عبدالقادر، خزانة الادب، ج۲، ص۴۸۵.
[۱۷] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تهذیب تاریخ دمشق، ج۴، ص۳۶۵.


۶ - پانویس


 
۱. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۴، ص۳۳۰.    
۲. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۶، ص۲۸۰.    
۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۴۲.    
۴. بکری، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۴۰۹.    
۵. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۱۱۵۷.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۷، ص۸۱.    
۷. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۶، ص۲۸۰.    
۸. ابن‌شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۱، ص۳۸۸.    
۹. ابن‌معتز، عبدالله بن محمد، طبقات الشعراء، ص۱۱۴.    
۱۰. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۱۱۵۹.    
۱۱. مرزبانی، محمد بن عمران، الموشح، ص۲۹۴.    
۱۲. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۳۷.    
۱۳. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۷.    
۱۴. سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۳، ص۲۱۵.
۱۵. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۲، ص۲۶۰.    
۱۶. بغدادی، عبدالقادر، خزانة الادب، ج۲، ص۴۸۵.
۱۷. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تهذیب تاریخ دمشق، ج۴، ص۳۶۵.
۱۸. علم‌الهدی، سیدمرتضی، الامالی، ج۱، ص۲۲۷.    


۷ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۱، برگرفته از مقاله «حسین بن مطیر بن مکمل اسدی».
• عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۷۸.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.