زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

حدیث مفرد





حدیث مفرد، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری گفته می‌شود که فقط یک راوی آن را نقل کند.


۱ - توضیح اصطلاح



یکی از اقسام خبر واحد به اعتبار سند آن حدیث مفرد است حدیث مفرد آن است که راوی در نقل آن تنها باشد و یک راوی حدیث را نقل کند.
در تعریف آن چند قول است:
۱- حدیثی است که فقط یکی از پیشوایان حدیث آن را نقل کرده باشند و دیگران آن را روایت نکرده باشند مثل منفردات مسلم.
۲- حدیثی است که راوی اول متفرد به نقل حدیث باشد.
۳- مراد از حدیث مفرد آن است که فقط یک راوی ثقه آن را نقل کند و مخالف مشهور نباشد.

۲ - بیان یک نکته



حدیث مفرد به دلیل مفرد بودن ضعیف به حساب نمی‌آید.
چون اِفراد در حدیث صحیح، موثق و حسن نیز جاری است مگر این که ملحق به شاذ شود در این صورت به علت شاذ بودن رد می‌شود.
حدیث مفرد و شاذ یکی نیستند زیرا روایت شاذ به روایتی می‌گویند که در قبال آن روایت مشهور باشد اگر فردی روایتی را نقل کند و مخالف نداشته باشد و اصحاب آن را تلقی به قبول کنند این نوع حدیث مفرد است ولی شاذ نیست.

۳ - اقسام تفرد



تفرد دارای اقسامی است که ذیلاً به برخی از آنها اشاره می‌شود.
۱- تفرد شخص از شخص دیگر.
۲- تفرد اهل شهری از یک صحابی.
۳- تفرد اهل شهری از اهل شهر دیگر.
۴- تفرد شخصی از اهل یک شهر.

۴ - تعبیرات مترادف



از حدیث مفرد به مفرد، خبر مفرد، حدیث فرد، روایت متفرد، متفرد، احادیث افراد، حدیث منفرد، حدیث متفرد، خبر فرد، خبر متفرد، خبر منفرد، فرد، روایت فرد، روایت مفرد، روایت متفرد نیز تعبیر می‌شود.
[۴] سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۱، ص۲۴۲.
[۵] درایة الحدیث، ص۵۲.
[۶] درایة الحدیث، ص۶۰.
[۷] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۲۸.
[۸] مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۳.
[۹] مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۴.
[۱۰] نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۶۹.
[۱۱] نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۷۰-۱۷۱.
[۱۲] فصلنامه علمی تخصصی علوم حدیث، ج۱۰، ص۶۳.
[۱۴] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۶۶.
[۱۵] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۲۰۰.
[۱۶] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۹۱.
[۲۰] مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، ص۱۵۴.


۵ - پانویس


 
۱. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۲.    
۲. شهید ثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۱۰۳.    
۳. میرداماد، سیدمحمدباقر، الرواشح السماویة فی شرح الاحادیث الامامیه، ص۱۲۹.    
۴. سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۱، ص۲۴۲.
۵. درایة الحدیث، ص۵۲.
۶. درایة الحدیث، ص۶۰.
۷. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۲۸.
۸. مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۳.
۹. مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الدرایه، ص۱۳۴.
۱۰. نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۶۹.
۱۱. نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۷۰-۱۷۱.
۱۲. فصلنامه علمی تخصصی علوم حدیث، ج۱۰، ص۶۳.
۱۳. قاسمی، محمد، قواعد التحدیث، ص۱۲۸.    
۱۴. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۶۶.
۱۵. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۲۰۰.
۱۶. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۹۱.
۱۷. حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۹۶.    
۱۸. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۲۱۷-۲۱۸.    
۱۹. صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۲۲۱.    
۲۰. مدیرشانه‌چی، کاظم، علم الحدیث، ص۱۵۴.


۶ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث مفرد»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۸/۹.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.