زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

صحابی





صَحابی مصاحب رسول خدا صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله می‌باشد.


۱ - معنا



صحابی منسوب به « صحابه » و صحابه برگرفته از «صُحبت» به معنای ملاقات، همنشینی و معاشرت است؛ لیکن در اصطلاح، صحابی مسلمانی را گویند که رسول خدا صلّی اللّه‌ علیه و آله را دیده باشد. برخی اضافه کرده‌اند که از آن حضرت روایت نیز کرده باشد. برخی دیگر افزوده‌اند:یا رسول خدا صلّی اللّه‌ علیه و آله او را دیده باشد. گفته شده است:صد و چهارده هزار نفر از آن حضرت روایت کرده‌اند
[۱] مجمع البحرین، واژه «صحب».
از آن در اصول فقه و نیز به مناسبت در فقه استدلالی در ابواب مختلف سخن گفته‌اند.

۲ - فضیلت زیارت



زیارت صحابه برگزیده رسول خدا صلّی اللّه‌ علیه و آله، همچون سلمان ، ابوذر ، عمار و مقداد مستحب است.

۳ - مذهب



مراد از آن، گفتار یا رفتار صحابه است، بدون آن‌که مستند به قول یا عمل پیامبر صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله باشد. از دیدگاه فقهای شیعه امامی ، گفتار یا رفتار صحابه به خودی خود و به صرف صحابی بودن، بدون استناد به گفتار یا رفتار پیامبر صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله حجت نیست.
[۳] منتهی المطلب، ج۸، ص۱۷۹ و ۲۳۶.
[۴] تمهید القواعد، ص ۲۷۸.
[۵] الإنصاف فی مسائل دام فیها الخلاف، ص۱۹۰ و ۳۴۸.
[۶] اصول الإستنباط، ص۳۴۰ و ۳۴۱.


۴ - پانویس


 
۱. مجمع البحرین، واژه «صحب».
۲. جواهر الکلام، ج۲۰، ص۱۰۳.    
۳. منتهی المطلب، ج۸، ص۱۷۹ و ۲۳۶.
۴. تمهید القواعد، ص ۲۷۸.
۵. الإنصاف فی مسائل دام فیها الخلاف، ص۱۹۰ و ۳۴۸.
۶. اصول الإستنباط، ص۳۴۰ و ۳۴۱.


۵ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۵.    


رده‌های این صفحه : اصحاب پیامبر | رجال




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.