حارث بن هشام (قرآن)حارث (حرث) بن هشام بن مغیره، مکنا به ابوعبدالرحمن، از قریش تیره بنی مخزوم، از سران شرک بود. ۱ - توضیح اجمالیحارث (حرث) بن هشام بن مغیره، مکنا به ابوعبدالرحمن، از قریش تیره بنی مخزوم، از سران شرک و «مؤلفة قلوبهم» بود. [۳]
السیرة النبویه، ابن هشام، ج۴، ص۴۹۳.
برخی مفسران ذیل آیه ۱۲۸ آل عمران، وی را در شمار کسانی دانسته‌اند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روز احد آنها را لعنت کرد؛ نیز مقصود از «ائمة الکفر» در آیه ۱۲ توبه، رؤسای قریش از جمله حارث بن هشام [۹]
روض الجنان، ابوالفتوح رازی، ج۹، ص۱۸۲.
و ذیل آیه ۶۰ توبه در شمار افرادی ذکر شده که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای تالیف قلوب ایشان سهمی از صدقات را به آنان بخشید. [۱۲]
الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج۸، ص۱۶۶.
۲ - علت نزول آیه(لیس لک من الامر شی ء او یتوب علیهم او یعذبهم فانهم ظالمون) درباره علت نزول این آیه (آیه ۱۲۸ آل عمران) نیز روایات متعددی نقل شده است از جمله پس از آنکه دندان و پیشانی پیامبر در جنگ "احد" شکست، و آن همه ضربات سخت بر پیکر مسلمین وارد شد، پیامبر از آینده مشرکان نگران گردید و پیش خود فکر می کرد چگونه این جمعیت قابل هدایت خواهند بود و فرمود "کیف یفلح قوم فعلوا هذا بنبیهم و هو یدعوهم الی ربهم": "چگونه چنین جمعیتی رستگار خواهند شد که با پیامبر خود چنین رفتار می‌کنند در حالی که وی آنها را بسوی خدا دعوت می کند". آیه فوق نازل شد و به پیامبر ص دلداری داد که تو مسئول هدایت آنها نیستی بلکه تنها موظف بتبلیغ آنها می باشی". ۳ - ائمه کفر«فقاتلوا ائمة الکفر» با رؤسای کفر و گمراهی پیکار کنید، و اینکه بالخصوص دستور پیکار با آنان را صادر فرموده بدانجهت است که آنان اند که پیروان خود را گمراه کنند، و حسن گفته: منظور همه کفار هستند زیرا هر کافری پیشوای خویش است در کفر و بی ایمانی و پیشوای دیگران است در دعوت بسوی کفر. و ابن عباس و قتاده گفته اند: منظور همان رؤساء و بزرگان قریش هستند مانند: حارث بن هشام، و ابو سفیان بن حرب، و عکرمة بن ابی جهل، و سایر رؤسای قریش که پیمان شکنی کردند. و حذیفة بن یمان (یکی از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله) می‌گفت: اهل این آیه پس از این خواهند آمد. [۱۴]
ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، شیخ طبرسی، ج۱۱، ص۳۰.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حارث بن هشام». |