تقیه ابراهیم (قرآن)تقیه ابراز عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر و اعتقاد قلبی را گویند که حضرت ابراهیم علیه السلام از تقیه پرهیز کردند. ۱ - پرهیز ابراهیم از تقیهابراهیم علیه‌السّلام از تقیه در مبارزه اساسی و منطقی خود با بت پرستان پرهیز کردند. ولقد ءاتینا ابرهیم رشده من قبل... • اذ قال لابیه وقومه ما هـذه التماثیل التی انتم لها عـکفون• قال لقد کنتم انتم وءاباؤکم فی ضلـل مبین• قال بل ربکم رب السمـوت والارض الذی فطرهن وانا علی ذلکم من الشـهدین• وتالله لاکیدن اصنـمکم بعد ان تولوا مدبرین• اف لکم ولما تعبدون من دون الله افلا تعقلون• قالوا حرقوه وانصروا ءالهتکم ان کنتم فـعلین.ما وسیله رشد ابراهیم را از قبل به او دادیم؛ و از (شایستگی) او آگاه بودیم...•آن هنگام که به پدرش ( آزر ) و قوم او گفت: «این مجسمه‌های بی‌روح چیست که شما همواره آنها را پرستش می‌کنید؟!» •گفت: «مسلّماً هم شما و هم پدرانتان، در گمراهی آشکاری بوده‌اید!» •گفت: «(کاملاً حقّ آورده‌ام) پروردگار شما همان پروردگار آسمانها و زمین است که آنها را ایجاد کرده؛ و من بر این امر، از گواهانم! •و به خدا سوگند، در غیاب شما، نقشه‌ای برای نابودی بتهایتان می‌کشم!» •اف بر شما و بر آنچه جز خدا می‌پرستید! آیا اندیشه نمی‌کنید (و عقل ندارید)؟! •گفتند: «او را بسوزانید و خدایان خود را یاری کنید، اگر کاری از شما ساخته است!» .از آنجا که تنها سنت و روش نیاکان بودن هیچ مشکلى را حل نمى کند، و هیچ دلیلى نداریم که نیاکان عاقلتر و عالمتر از نسلهاى بعد باشند، بلکه غالبا قضیه به عکس است چون با گذشت زمان علم و دانشها گسترده تر مى شود، ابراهیم بلافاصله به آنها پاسخ گفت : هم شما و هم پدرانتان به طور قطع در گمراهى آشکار بودید. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگ قرآن،مرکز فرهنگ و معارف قرآن،برگرفته از مقاله «تقیه ابراهیم» |