تقلید از نیاکان و اصلاح (قرآن)در این مقاله به بررسی آیاتی که مرتبط با مناظره حضرت شعیب با قوم خویش درباره اصلاح رویه سیر دنیایی آنها است، می‌پردازیم. ۱ - نتیجه تقلید کورکورانهتقلید کورکورانه از نیاکان، مانع اصلاح‌پذيرى: قالوا یـشعیب اصلوتک تامرک ان نترک ما یعبد ءاباؤنا او ان نفعل فی امولنا ما نشـؤا انک لانت الحلیم الرشید• قال یـقوم ارءیتم ان کنت علی بینة من ربی ورزقنی منه رزقـا حسنـا وما ارید ان اخالفکم الی ما انهـکم عنه ان ارید الا الاصلـح مااستطعت وما توفیقی الا بالله علیه توکلت والیه انیب. «گفتند: ای شعیب آیا نمازت تو را دستور می‌دهد که ما آنچه را پدرانمان می‌پرستیدند ترک گوئیم؟ و آنچه را می‌خواهیم در اموالمان انجام ندهیم؟ تو مرد بردبار و رشیدی هستی؟ گفت: ای قوم من! هر گاه من دلیل آشکاری از پروردگارم داشته باشم و رزق خوبی بمن داده باشد (آیا می‌توانم بر خلاف فرمان او رفتار کنم؟) من هرگز نمی‌خواهم چیزی که شما را از آن باز می‌دارم خودم مرتکب شوم، من جز اصلاح تا آنجا که توانائی دارم نمی‌خواهم، و توفیق من جز به خدا نیست، بر او توکل کردم و به سوی او باز گشتم». ۱.۱ - دعوت به تفکرشعیب گفت ای قوم هر گاه خداوند، دلیل روشن و وحی و نبوت به من داده باشد و علاوه بر این روزی پاکیزه و مال بقدر نیاز بمن ببخشد، آیا در این صورت، صحیح است که من مخالفت فرمان او کنم و یا نسبت به شما قصد و غرضی داشته باشم و خیر خواهتان نباشم؟! (قال یا قوم ا را یتم ان کنت علی بینة من ربی و رزقنی منه رزقا حسنا). شعیب با این جمله می‌خواهد بگوید من در این کار تنها انگیزه معنوی و انسانی و تربیتی دارم، من حقایقی را می‌دانم که شما نمی‌دانید و همیشه انسان، دشمن چیزی است که نمی‌داند. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۳۲۷، برگرفته از مقاله «تقلید از نیاکان و اصلاح». |