در این مقاله آیاتی معرفی می‌شوند کهدر آن‌ها، تعاون در ابعاد مختلف معنوی، مادی، اجتماعی، اقتصادی بر خوبی یا بدی مورد نظر است و از واژه‌های «تعاون»، «ظهیر»، «انتصار» و در برخی موارد، از قراین دیگری که معنای یاد شده را می‌رساند، استفاده شده است.
فرمان خداوند به تعاون در انجام دادن كارهاى نيك پس از بيان مقرّرات اجتماعى و الهى (أوفوا بالعقود ... لاتحلّوا ...) رهنمودى براى پياده كردن آن مقرّرات است.
