تشبیه حورالعین (قرآن)حورالعین به معنی زنان بهشتی است که از جمله نعمتهای بهشتی برای مؤمنان شمرده شده است، که قرآن در توصیف صفات آنها حوریان را به اشیائی تشبیه کرده است. ۱ - تشبیه حوریان به تخم شترمرغحوریان بهشتی در سفیدی و درخشندگی، همچون تخم شترمرغ زیر پر، هستند. «وعندهم قـصرت الطرف عین• کانهن بیض مکنون؛ و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمیورزند. • گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخممرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است).» («کانهن...» یعنی حورالعین، همانند تخم شترمرغاند که به واسطه پر، از باد و خاک پوشیدهاند.) ۲ - تشبیه حوریان به مرواریدحوریان بهشتی، در نهایت صفا و طراوت، همچون مروارید نهفته در صدف، هستند. «وحور عین• کامثـل اللؤلو المکنون؛ و همسرانی از حورالعین دارند، • همچون مروارید در صدف پنهان.» ۲.۱ - لؤلؤ در صدف"و حور عین کامثال اللؤلؤ المکنون" کلمه" حور عین" مبتدایی است که خبرش حذف شده، از سیاق چنین بر میآید، و تقدیر آن "لهم حور عین... " است، و یا "و فیها حور عین... " است. و حورالعین نام زنان بهشت است، و در سابق در تفسیر سوره دخان معنای حورالعین گذشت، و این حورالعین مانند لؤلؤ مکنون است یعنی لؤلؤیی که در صدف خود مخزون و محفوظ و دست نخورده است، و این تعریف نشان دهنده منتهای صفای حور است. ۳ - تشبیه حوریان به یاقوتحوریان بهشتی، زیبا و جذاب، همچون یاقوت و مرجان، هستند. «فیهن قـصرت الطرف لم یطمثهن انس قبلهم ولا جان• کانهن الیاقوت والمرجان؛ در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمیورزند و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است. • ..... • آنها همچون یاقوت و مرجانند.» ۳.۱ - توصیف همسران بهشتیبه توصیف بیشتری از این همسران بهشتی پرداخته، میگوید: "آنها همچون یاقوت و مرجانند"! (کانهن الیاقوت و المرجان). به سرخی و صفا و درخشندگی "یاقوت" و به سفیدی و زیبایی شاخ "مرجان" که هنگامی که این دو رنگ (یعنی سفید و سرخ شفاف) به هم آمیزند زیباترین رنگ را به آنها میدهند. "یاقوت" سنگی است معدنی و معمولا سرخ رنگ، و "مرجان" حیوانی است دریایی شبیه شاخههای درخت که گاه به رنگ سفید و گاه قرمز یا رنگهای دیگر است، و در اینجا ظاهرا منظور نوع سفید آن است. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۲۱۳، برگرفته از مقاله «تشبیه حورالعین». |