تخلص (علوم قرآنی)تخلص، ترک سخن در یک مطلب و وارد شدن در مطلب دیگر است. ۱ - تعریفتخلص، آن است که متکلم، مطلب آغازین را به طور کلی به کناری می‌نهد و یکسر به مطلب بعد می‌پردازد. ۲ - فرق تخلص با استطرادو فرق تخلص با استطراد این است که در استطراد، متکلم خیلی گذرا به مطلب دوم اشاره می‌کند و دوباره موضوع نخستین را از سر می‌گیرد، آنچنان که گویی دومی اساسا منظور نبوده است. ۳ - حسن تخلصحسن تخلص از محسنات لفظی سخن است و آن عبارت از این است که گوینده از مطلبی که در آغاز کلام آمده، خیلی دزدانه و سریع به مقصود منتقل شود، بی آنکه شنونده متوجه انتقال گردد و آن بخاطر پیوستگی تنگاتنگ دو مطلب است. از این قبیل موارد در سوره کهف (آیات ۸۳ تا ۱۰۸)رخ داده است، آنجا که پس از ذکر داستان «ذی القرنین» و ساخته شدن سدی به دست او در برابر خروج یاجوج و ماجوج، سخن به ماجرای نفخه صور، حشر موجودات و سرنوشت کافران و مؤمنان در روز رستاخیز انتقال یافته است. ۴ - عناوین مرتبطحسن تخلص ۵ - پانویس۶ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تخلص». |