تب (علوم قرآنی)تب، علامت دو آیه بودن نزد قراء بصره است. ۱ - توضیحبین قراء در عدد آیات بعضی از سوره‌های قرآن مجید - بدون آنکه در حروف و کلمات آیات زیاده یا نقصانی باشد -اختلاف است. در مورد ابتدای آیه چنان چه میان قراء اختلاف باشد برای نشان دادن این اختلاف از رموزی استفاده شده است. از جمله این رموز، علامت «تب» است که نشان می‌دهد قراء بصره آن چه را نزد سایر قراء یک آیه است دو آیه می‌دانند. ۱.۱ - مثالمانند آیه سوم سوره توبه که عموم قراء آن را یک آیه می‌دانند ولی قراء بصره تا (ان الله بریء من المشرکین ورسوله) را آیه سوم و بعد از آن را آیه چهارم دانسته‌اند. این علامت، بالای آخرین کلمه‌ای که آن را انتهای آیه قبلی می‌دانند گذارده می‌شود. ۲ - علامت لباما اگر قاریان غیر اهل بصره آنچه را نزد قراء بصره یک آیه است دو آیه محسوب کنند از علامت «لب» استفاده می‌شود. [۱]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص(۲۵۹-۲۶۰).
۳ - عناوین مرتبطشماره آیات، رموز شماره آیات. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تب». |