بوگرابوگْرا، شهر و مرکز بخشی به همین نام در ایالت راج‌شاهی بنگلادش می‌باشد. ۱ - بخش بوگرابخش بوگرا با مساحت ۹۰۲’۲کم ۲ و جمعیتی حدود ۷۰۰’۲۴۱’۳ تن (۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م)، در شمال بنگلادش واقع شد. [۱]
فرزین‌نیا، زیبا، بنگلادش، ج۱، ص۱۳، تهران، ۱۳۷۳ش.
۱.۱ - بخش بوگرا در حاکمیت انگلستاناین بخش در۱۲۳۶ق/۱۸۲۱م در دورۀ حاکمیت انگلستان بر شبه قارۀ هند رسماً به عنوان یک حوزۀ اداری بنیاد نهاده شد. [۲]
wwwbograinfo/place۱html.
۱.۲ - طبیعت بوگرابخش شرقی این ناحیه میان رودخانه‌های جامونا و کاراتویا از زمین‌های پست و مردابی تشکیل شده، و قسمت غرب آن مرتفع است. [۳]
Britannica، micropaedia، ۱۹۷۸، ج۲، ص۱۱۸.
بوگرا منطقه‌ای زلزله‌خیز و در معرض تندبادهای موسمی است و همواره جریان سیل‌های شدید آن را تهدید می‌کند. [۴]
EI۲، ج۱، ص۱۲۵۴.
[۵]
فرزین‌نیا، زیبا، بنگلادش، ج۱، ص۹، تهران، ۱۳۷۳ش.
۱.۳ - صنعتی‌بودن بوگرابوگرا از مناطق صنعتی بنگلادش است و زغال سنگ و سنگ آهک از معادن عمدۀ آن به شمار می‌رود. [۶]
فرزین‌نیا، زیبا، بنگلادش، ج۱، ص۱۳، تهران، ۱۳۷۳ش.
۱.۴ - محصولات کشاورزیشرایط مساعد اقلیمی بوگرا را به یکی از مراکز کشت برنج بدل ساخته است. اراضی وسیعی از این ناحیه واقع در غرب رودخانۀ جامونا مسطح و جلگه‌ای است و به کشت برنج اختصاص دارد. [۷]
Britannica، micropaedia، ۱۹۷۸، ج۲، ص۱۱۸.
۲ - شهر بوگراشهر بوگرا در°۲۴و´۵۱ طول‌شرقی و°۸۹و´ ۲۲ عرض شمالی در کنارۀ غربی رود کاراتویا یکی از شاخه‌های رود جامونا واقع است. [۸]
Britannica Atlas، Chicago، ج۱، ص۱۲۵، ۱۹۹۶.
۲.۱ - جمعیتجمعیت این شهر در ۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م، ۸۰۰’۲۱۸ تن برآورد شده است. بوگرا بر سر راه‌های ارتباطی قرار دارد و از مراکز تجارتی بنگلادش به شمار می‌رود. ۲.۲ - فعالیت‌های اقتصادیاز مهم‌ترین فعالیت‌های اقتصادی اهالی این شهر، پرورش کرم ابریشم و تولید پارچه‌های ابریشی، و نیز تولید کاغذ و صابون را می‌توان نام برد. [۹]
Akada، L، ج۱، ص۱۱۲، Social History of Muslim Bengal، Dacca، ۱۹۸۱.
[۱۰]
Akada، L، ج۱، ص۹۹، Social History of Muslim Bengal، Dacca، ۱۹۸۱.
۶ کالج وابسته به دانشگاه راج‌شاهی در این شهر به فعالیت مشغول‌اند. [۱۱]
Akada، L، ج۱، ص۱۱۲، Social History of Muslim Bengal، Dacca، ۱۹۸۱.
[۱۲]
Akada، L، ج۱، ص۹۹، Social History of Muslim Bengal، Dacca، ۱۹۸۱.
۲.۳ - آثار تاریخیآثار تاریخی برجای مانده در بوگرا پیشینۀ آن را به سدۀ ۲ق‌م می‌رساند. بنای «پوندارنگر» در مهاستانگره، واقع در بخش بوگرا از آثار این دوره است. [۱۳]
علیزاده اسماعیل کندی، عزیز، شناسنامۀ فرهنگی بنگلادش، ج۱، ص۱۲۴، تهران، ۱۳۷۹ش.
قلعۀ گلی شیرپور که در ۱۰۰۵ق/۱۵۹۷م بنا شده، از دیگر آثار تاریخی بوگراست. [۱۴]
EI۲، ج۱، ص۱۲۵۴.
۲.۴ - اسلام اهالی بوگرااهالی بوگرا غالباً مسلمان هستند. از زمان اسلام آوردن مردم بوگرا آگاهی چندانی در دست نیست، اما ظاهراً در سدۀ ۷ق/۱۳م به‌طور گروهی به اسلام گرویده‌اند، زیرا بسیاری از روستاها در این منطقه نام‌های هندو دارند، در حالی که هیچ هندویی در آن روستا ساکن نیست. [۱۵]
EI۲، ج۱، ص۱۲۵۴.
۳ - فهرست منابع(۱) علیزاده اسماعیل کندی، عزیز، شناسنامۀ فرهنگی بنگلادش، تهران، ۱۳۷۹ش. (۲) فرزین‌نیا، زیبا، بنگلادش، تهران، ۱۳۷۳ش. (۳) Akada، L، Social History of Muslim Bengal، Dacca، ۱۹۸۱. (۴)» Bogra «، wwwbograinfo/place۱html. (۵) Britannica، micropaedia، ۱۹۷۸. (۶) Britannica Atlas، Chicago، ۱۹۹۶. (۷) The Columbia Encyclopedia، ۲۰۰۱. (۸) EI۲. (۹) The World Gazetteer، wwwworld-gazetteercom/homehtm. ۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بوگرا»، شماره۵۱۸۳. رده‌های این صفحه : مقالات دانشنامه بزرگ اسلامی
|