بهلول بن الوندبیگبهلول، فرزند الوندبیگ فرزند شیخ احمد از خاندان کرد سلیمانیه که در دورۀ پادشاهی سلطان سلیم (یاووز) (سل ۹۱۸-۹۲۶ق/۱۵۱۲-۱۵۲۰م)، بر میافارقین (شهری در ۱۲فرسنگی شمال دیاربکر) [۱]
محمدحسن اعتمادالسلطنه، تطبیق لغات جغرافیایی قدیم و جدید ایران، ج۱، ص۱۰۹، به کوشش هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۳ش.
امارت داشت. [۲]
EI۲.
۱ - خدمت در دربار اسکندرپاشابهلول در آغاز کار به اتفاق برادرش عمرشاه، مدتی طولانی در خدمت اسکندرپاشا، والی دیاربکر به سر برد. اسکندرپاشا او را به حراست از دژ اسکندریه (که آن را میان راه حله و بغداد به نام خود ساخته بود) مأمور کرد. [۳]
شرف‌خان بدلیسی، شرف نامه، ج۱، ص۳۴۸، به کوشش محمدعلی عونی، قاهره، الازهر.
[۴]
محمدامین زکی، مشاهیر الکرد و کردستان فی‌الدور الاسلامی، ج۱، ص۱۴۴، بغداد، ۱۳۶۴ق/۱۹۴۵م.
[۵]
EI۲.
۲ - سلطان‌سلیم و بهلولبهلول یک بار شخصاً به دیدار سلطان سلیم رفت، سلطان او را ارج نهاد و میافارقین و توابع آن را به اقطاع تملیک او داد و نیز دریافت مالیات زمینِ برخی از طوایف منطقه را به وی سپرد، تا آن که برخی از طوایف سلیمانیه، نیز بر سر پرداخت مالیات بر بهلول شوریدند. ۳ - وفاتسرانجام در نبردی که میان او و شهسواربیگ از طایفۀ بسیان و فرمانده دژ بایزید (از بخش‌های ایروان) درگرفت، کشته شد. [۷]
شرف‌خان بدلیسی، شرف نامه، ج۱، ص۳۴۸-۳۵۰، به کوشش محمدعلی عونی، قاهره، الازهر.
او را مردی دلیر و بزرگوار دانسته‌اند. [۸]
شرف‌خان بدلیسی، شرف نامه، ج۱، ص۳۴۸، به کوشش محمدعلی عونی، قاهره، الازهر.
۴ - فهرست منابع(۱) محمدحسن اعتمادالسلطنه، تطبیق لغات جغرافیایی قدیم و جدید ایران، به کوشش هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۳ش. (۲) شرف‌خان بدلیسی، شرف نامه، به کوشش محمدعلی عونی، قاهره، الازهر. (۳) محمدامین زکی، مشاهیر الکرد و کردستان فی‌الدور الاسلامی، بغداد، ۱۳۶۴ق/۱۹۴۵م. (۴) EI۲. ۵ - پانویس
۶ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بهلول»، شماره۵۲۷۷. |