برپایی مجالس اهل بیتدر دعوت به برپایی مجالس ذکر و احیای یاد و خاطره اهل بیت (عليهم‌السلام) ـ به‌ویژه خاطره کربلا در هر مکان از جمله خانه‌های شخصی ـ سفارش‌های فراوانی وارد شده است. ۱ - برپایی مجالس اهل بیتدر تشویق و دعوت به برپایی اجتماعات دینی و مجالس ذکر و احیای یاد و خاطره اهل بیت (علیهم‌السلام) ـ به‌ویژه خاطره کربلا در هر مکان از جمله خانه‌های شخصی ـسفارش‌های فراوانی وارد شده تا به دنبال آن در چنین مجالس و محافلی، معارف دینی و ویژگی‌های ائمه (عليهم‌السلام) و شهدا بیان شود. ۲ - بیان روایاتدر این‌جا به برخی از این روایات اشاره می‌شود: ۲.۱ - روایتی از پیامیرپیامبر اکرم (صلي‌الله‌عليه‌وآله) فرمودند: «بر تو باد به برپایی مجالس ذکر (مجالس معارف دینی) و شرکت در آن». [۱]
مفید، محمد بن محمد، الأمالی، محقق، استاد ولی، حسین، غفاری، علی‌اکبر، ص۲۲۲، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
۲.۲ - حدیثی دیگر از رسول خداپیامبر اکرم (صلي‌الله‌عليه‌وآله) فرمودند: «هرگاه به باغی از باغ‌های بهشت برخورد کردید، در آن حاضر شوید. سؤال شد: باغ‌های بهشت چیست؟ فرمود: مجالس ذکر (مانند اجتماعاتی که در آن یاد خدا و اهل بیت (علیهم‌السلام) و حسین (علیه‌السلام) زنده می‌شود)». [۲]
ابن فهد حلّی، جمال الدین احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، ص۲۳۸، دار الکتاب العربی، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.
۲.۳ - روایتی از مالک جهنیمالک جُهَنی می‌گوید: امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: «هر کس در روز عاشورا، حسین (عليه‌السلام) را زیارت کند و در کنار قبرش گِریان باشد، خداوندت را در قیامت با دو هزار هزار ثواب حج، دو هزار هزار ثواب عمره و دو هزار هزار ثواب جهاد، دیدار می‌کند که ثواب هر حج و عمره و جهادی، همانند ثواب حج‌گزار و عمره‌گزار و جهادگر همراه با پیامبر (صلي‌الله‌عليه‌وآله) و امامان راستین (عليهم‌السلام) است». گفتم: فدایت گردم! برای آن کسی که در شهرها و مناطق دوردست است و نمی‌تواند به زیارت بیاید، چه هست؟ فرمود: «وقتی روز عاشورا می‌شود، به بیابان برود، یا روی بلندیِ خانه‌اش، با اشاره به امام حسین (علیه‌السلام) سلام کند و با جدیت، بر قاتلش نفرین کند و پس از آن، دو رکعت نماز بگزارد. این کار را نزدیک ظهر، قبل از اذان، انجام دهد. آن‌گاه بر حسین (عليه‌السلام) مرثیه بسراید و بگِرید و سفارش کند کسانی که در خانه‌اش هستند، بر حسین (عليه‌السلام) گریه کنند و با ناله کردن بر حسین (عليه‌السلام)، در خانه‌اش ماتم بر پا کند و با هم برای گریستن، هم‌صدا شوند. من برای آنان، از طرف خدا ضمانت می‌کنم که اگر این کار را انجام دهند، همه این ثواب‌ها را به دست می‌آورند». گفتم: فدایت گردم! هرگاه آنان، آن کارها را انجام دادند، شما این ثواب‌ها را بر عهده می‌گیری و تضمین می‌کنی؟ فرمود: «من این را برایشان تضمین می‌کنم و چنان ثواب‌هایی را، برای هر کسی که این کارها را انجام دهد، بر عهده می‌گیرم... هر کس چنین سوگواری کند، برایش ثواب هزار هزار حج، ثواب هزارْ هزار عمره و ثواب هزار هزار جهاد، نوشته می‌شود که همه‌شان همراه با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده است و برایش ثواب مصیبت هر پیامبر و فرستاده و صدّیق و شهیدی که از زمانی که خدا، عالم را آفریده تا برپاییِ رستاخیز مرده و یا کشته شده، نوشته می‌شود». [۳]
ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق، امینی، عبد الحسین، ص۱۹۳ – ۱۹۴، نجف اشرف، دار المرتضویة، چاپ اول، ۱۳۵۶ش.
۲.۴ - روایتی از خیثمهخَیثَمه گوید: پیش امام باقر (عليه‌السلام) آمدم تا با او وداع کنم. فرمود: «ای خیثمه! هر کس از دوستان ما را می‌بینی سلام برسان و آنها را به تقوای خدای بزرگ سفارش کن و این‌که توانگرشان بر فقیرشان توجه کند و قویشان بر ضعیف و زنده آنها بر جنازه میتشان حاضر شوند و در خانه‌ها به ملاقات یکدیگر روند؛ زیرا ملاقات آنها با یکدیگر موجب زنده ساختن امر ماست، خدا رحمت کند بنده‌ای را که امر ما را زنده دارد». [۴]
کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج۲، ص۱۷۵، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
۲.۵ - حدیثی از امام باقرامام باقر (عليه‌السلام) فرمودند: «خدا ببخشد بنده‌ای را که نام ما را زنده بدارد...». [۵]
صدوق، محمد بن علی، مصادقة الإخوان، ص۳۴، کاظمیه، مکتبة الإمام صاحب الزمان العامة، چاپ اول، ۱۴۰۲ق.
۲.۶ - حدیثی دیگرامام باقر (علیه‌السلام) به میسر فرمود: «آیا شما خلوت می‌کنید و گفت‌وگو می‌نمایید و هر چه خواهید می‌گویید؟ میسر گفت: آری به خدا که ما خلوت می‌کنیم و گفت‌وگو نموده هر چه خواهیم (از مختصات شیعه) می‌گوییم، فرمود: «همانا به خدا [[من دوست دارم که در بعضی از آن مجالس با شما باشم، همانا به خدا که من بوی شما و نسیم شما (عقاید و اقوال شما) را دوست دارم، و شمایید که دین]] خدا و دین ملائکه او را دارید، پس (مرا به شفاعت و کفالت خود با) پرهیز از حرام و کوشش در طاعات کمک کنید». [۶]
کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج۲، ص۱۸۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
۳ - پانویس۴ - منبعپایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «برپایی مجالس اهل بیت». رده‌های این صفحه : اهل بیت | تعظیم شعائر
|