انفاق انار (قرآن)خداوند در قرآن کریم فرموده است که از میوه های باغها خصوصا انار و زیتون و انگور انفاق کنند. ۱ - انفاق از ثمرات باغات انارخداوند به باغ داران سفارش نوده است که در عین حال که از محصول باغشان استفاده و نفع می برند به دیگران هم انفاق کنند. وهو الذی انشا... والرمان متشـبها وغیر متشـبه کلوا من ثمره اذا اثمر وءاتوا حقه یوم حصاده...(و اوست كسى كه باغهایی با داربست و بدون داربست و خرمابن و کشتزار با ميوههاى گوناگون آن و زیتون و انار شبيه به يكديگر و غير شبيه پديد آورد از ميوه آن چون ثمر داد بخوريد و حق ( بینوایان از) آن را روز بهره بردارى از آن بدهيد و(لى) زياده روى مكنيد كه او اسراف كاران را دوست ندارد.) ۲ - تفسیر مرتبطمفسران در تفسير كلمه «مَعْرُوش» و «غَيْرَ مَعْرُوش» سه احتمال دادهاند: ۱ـ همان كه در بالا به آن اشاره شد، يعنى درختانى كه روى پاى خود نمىايستند و نياز به داربست دارند، و درختانى كه بدون نياز به داربست روى پاى خود مىايستند؛ زيرا «عرش» در لغت به معنى برافراشتن و هر موجود برافراشته است و به همين جهت به سقف و يا تخت پايه بلند، عرش گفته مىشود. ۲ـ منظور از «مَعْرُوش» درخت اهلى است كه به وسيله ديوار و امثال آن در باغها حفاظت مىشود و «غَيْرَ مَعْرُوش» درختان بیابانی و جنگلى و كوهستانى است. ۳ـ مَعْرُوش» درختى است كه بر سر پا ايستاده و اما «غَيْرَ مَعْرُوش» درختى است كه بر روى زمين مىخوابد و پهن مىشود. ولى معنى اول مناسبتر به نظر مىرسد. و شايد ذكر «مَعْرُوشات» در آغاز سخن، به خاطر ساختمان عجيب و شگفتانگيز اين گونه درختان است، يك نگاه كوتاه به درخت انگور، ساقه و شاخه پر پيچ و خم آن، كه به قلابهاى مخصوصى مجهز است، و خود را به اشياء اطراف مىچسباند تا كمر راست كند، شاهد اين مدعا است. پس از آن، به دو قسمت از باغها و جنات اشاره كرده، مىفرمايد: «و همچنين درختان نخل و زراعت را آفريد» «وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ». ذكر اين دو بالخصوص به خاطر آن است كه از اهميت ويژهاى در زندگانى بشر و تغذیه او برخوردارند (توجه داشته باشيد: «جنّت» هم به باغ و هم به زمينهاى پوشيده از زراعت گفته مىشود.) آنگاه اضافه مىكند: «اين درختان از نظر ميوه و طعم با هم متفاوتند» «مُخْتَلِفاً أُكُلُهُ». يعنى با اين كه از زمین واحدى مىرويند هر كدام طعم و عطر و خاصيتى مخصوص به خود دارند، كه در ديگرى ديده نمىشود. سپس به دو قسمت ديگر از ميوههائى اشاره مىكند كه فوقالعاده مفيد و داراى ارزش حیاتی هستند، مىفرمايد: «همچنين زيتون و انار» «وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ.» انتخاب اين دو، ظاهراً به خاطر آن است كه اين دو درخت در عين اين كه از نظر ظاهر با هم شباهت دارند، از نظر ميوه و خاصيت غذائى بسيار با هم متفاوتند لذا بلافاصله مىفرمايد: «هم با يكديگر شبيهند و هم غير شبيه» «مُتَشابِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ». ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۴۳۰، برگرفته از مقاله «انفاق انار». |