اضطراب ابوبکر (قرآن)آن هنگام که کافران رسول خدا را از مکه) بيرون کردند، و پیامبر قصد سفر کرد، ابوبکر، پیامبر را در این سفر همراهی کردند. ابوبکر در غار ثور دچار دلهره و اضطراب شد، و پیامبر به ایشان گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در اين موقع، خداوند سکينه (و آرامش) خود را بر او فرستاد. ۱ - دلهره ابوبكر در غار ثورابوبکر در غار ثور دچار دلهره و اضطراب شد: •• «إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُواْ السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛ اگر او را يارى نکنيد، خداوند او را يارى کرد؛ (و در مشکل‌ترين ساعات، او را تنها نگذاشت؛) آن هنگام که کافران او را (از مکه) بيرون کردند، در حالى که دومين نفر بود (و يک نفر بيشتر همراه نداشت)؛ در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود مى‌گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در اين موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد؛ و با لشکرهايى که مشاهده نمى‌کرديد، او را تقويت نمود؛ و گفتار (و هدف) کافران را پايين قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت؛) و سخن خدا (و آيين او)، بالا (و پيروز) است؛ و خداوند عزيز و حکيم است!». ۱.۱ - تفسیر آیه۱.۱.۱ - مراد از ثانى اثنینکلمه (ثانى اثنین) به معناى یکى از آن دو تا است؛ و کلمه (غار) به معناى سوراخ وسیعى است که در کوه باشد، و مقصود از آن در اینجا غارى است که در کوه ثور قرار داشته، و این غار غیر از غاری است که در کوه حرا قرار داشت؛ و بنا بر اخبار بسیارى، [[رسول خدا|رسول خدا ] (صلي‌الله‌عليه‌وآله) قبل از بعثت، بسیارى از اوقات در آنجا به سر مى‌برده؛ و مقصود از (صاحب - همراه) او بنا بر نقل قطعى ابوبکر است. ۱.۱.۲ - مراد از حزنإِذْ یَقُولُ لِصحِبِهِ لا تحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا مقصود از (حزن) اندوهى است که از ترس ناشى مى‌شود؛ یعنى به همراهش گفت: از ترس تنهایى و غربت و بى‌کسى و فراوانى دشمن و یک‌دلى دشمنان من، و اینکه مرا تعقیب کرده‌اند، غم مخور که خداى سبحان با ماست، او مرا بر دشمنانم یارى مى‌دهد. ۱.۱.۳ - مراد از سکینتفَأَنزَلَ اللَّهُ سکینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا ... یعنى خداوند سکینت خود را بر رسول خود نازل و رسول خویش را به جنودى که دشمنان نمى‌دیدند تأیید نمود، و آن جنود دشمنان را از راه‌هاى مختلفى از وى منصرف مى‌کردند، و آن راه‌هاى مختلف همان عواملى بود که در انصراف مردم از وارد شدن در غار و دستگیر کردن آن‌جناب موثر بود؛ و در اینکه آن عوامل چه بوده روایاتى وارد شده که - ان شاء الله - در بحث روایتى خواهد آمد. ۱.۱.۴ - شأن نزول آيهشأن نزول آیه درباره ابوبکر و مقصود از غار، غار ثور است. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اضطراب ابوبکر». |