اشاعه فحشاء (فقه)نشر دادن زشتی اشاعۀ فحشاء گویند. از اشاعۀ فحشا به مناسبت در باب‌های صلات و حدود بحث شده است. ۱ - اشاعه دهندگان فحشا در قرآندر قرآن کریم، دوست‌داران اشاعۀ فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناک الهی تهدید شده‌اند. ۲ - مراد از فحشاءدر مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت که در شرع دارای حدّ معیّن است، و هر گناه کبیره، معانی مختلفی است که برای فحشا بیان شده است؛امّا این واژه بیشتر، در مورد زنا، لواط و مانند آن به کار می‌رود. ۳ - راه‌های اشاعه فحشاءاشاعۀ فحشا یا به وسیلۀ قول است، مانند منتشر کردن خبر متضمّن فحشا در میان مؤمنان، مثل این که گفته شود فلانی زناکار است، و یا به وسیلۀ فعل؛ بدین معنا که فحشا آشکارا انجام شود تا دیگران نیز بدان ترغیب گردند و یا وسائل انجام آن برای دیگران فراهم شود. ۴ - حکم اشاعه فحشاءاشاعۀ فحشا حرام و از گناهان کبیره استو انجام آن به وسیلۀ قول در اموری مانند زنا یا لواط در صورتی که قذف محسوب شود، موجب ثبوت حدّ قذف است. ۵ - پانویس۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۵۲۷. |