استمداد از اضلال‌گران (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با استمداد از اضلال‌گران معرفی می‌شوند. ۱ - عدم استمداد در آفرینشكمك نگرفتن خدا از گمراهگران، در آفرینش آسمان و زمین و آفرينش شیاطین: «ما أَشْهَدْتُهُمْ خَلْقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لا خَلْقَ أَنْفُسِهِمْ وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً؛هرگز آنها (ابلیس و فرزندانش) را به هنگام آفرينش آسمانها و زمين، و نه به هنگام آفرينش خودشان، حاضر نساختم؛ و هيچ گاه گمراه‌كنندگان را دستيار خود قرار نمى‌دادم.» مقصود از «خلق أنفسهم» شياطين است كه در آيه قبل‌آمده است. ۲ - ناروا بود استمداداستمداد از نيروهاى گمراه و گمراه كننده، در مديريتها، امرى ناروا و شيوه‌اى غير الهى: «ما أَشْهَدْتُهُمْ خَلْقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لا خَلْقَ أَنْفُسِهِمْ وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً؛هرگز آنها (ابليس و فرزندانش) را به هنگام آفرينش آسمانها و زمين، و نه به هنگام آفرينش خودشان، حاضر نساختم؛ و هيچ گاه گمراه‌كنندگان را دستيار خود قرار نمى‌دادم.» ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۵۵، برگرفته از مقاله «استمداد از اضلال‌گران». |