استصحاب حکم جزئیاستصحاب حکم جزئی به استصحاب حکم وضعی یا تکلیفیِ متعلق به موضوع خاص اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستصحاب حکم جزئی ، مقابل استصحاب حکم کلی است و به استصحابی گقته می‌شود که مستصحب آن، حکم جزئی حکم جعل شده برای موضوعی خاص می‌باشد، خواه حکم وضعی باشد و خواه حکم تکلیفی ، مانند این که مکلف، به نجاست لباس خود(حکم وضعی جزئی) در سابق یقین داشته، آن گاه شک در بقای آن نموده و سپس نجاست سابق را استصحاب نماید. ۲ - حجیتبرخی از اصولیون ، استصحاب حکم جزئی را حجت می‌دانند. اخباری‌ها نیز که استصحاب را در احکام شرعی کلی جاری نمی‌دانند، آن را در احکام شرعی جزئی جاری دانسته‌اند، و برخی دیگر، استصحاب را فقط در احکام وضعی جزئی جاری می‌دانند. [۲]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۱۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۶، برگرفته از مقاله «استصحاب حکم جزئی». |