زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

مستصحب





موضوع یا حکم شرعیِ استصحاب شده را گویند.


۱ - تعریف



مستصحب، عبارت است از حکم شرعی یا موضوعی که دارای حکم شرعی است؛ به بیان دیگر، هر آن چه که در سابق، به یقین ، وجود داشته و در زمان لاحق در آن شک شده و درباره آن استصحاب (حکم به بقای یقین سابق) جاری می‌گردد، مستصحب نامیده می‌شود، مانند: وجوب نماز جمعه (حکم) در استصحاب وجوب نماز جمعه در زمان غیبت، و یا حیات زید (موضوع) در استصحاب حیات زید، آن گاه که در بقای او شک می‌شود.

۲ - اقسام آن



استصحاب به اعتبار مستصحب، اقسامی دارد:
۱. استصحاب وجودی؛ ۲. استصحاب عدمی؛ ۳. استصحاب حکمی؛ ۴. استصحاب موضوعی؛ ۵. استصحاب حکم تکلیفی؛ ۶. استصحاب حکم وضعی؛ ۷. استصحاب حکم تعلیقی؛ ۸. استصحاب حکم تنجیزی؛ ۹. استصحاب کلی؛ ۱۰. استصحاب جزئی؛ ۱۱. استصحاب مثبت؛ ۱۲. استصحاب غیر مثبت.
[۳] محمدی، علی، شرح رسائل، ج۵، ص۲۸۷.


۳ - پانویس


 
۱. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۴، ص۴۱۱.    
۲. عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۴، جزء ۱، ص۱۷ - ۱۸.    
۳. محمدی، علی، شرح رسائل، ج۵، ص۲۸۷.
۴. ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۵۹.    
۵. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۴۱۷ - ۴۱۸.    
۶. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۳، ص۱۷۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۳۲، برگرفته از مقاله «مستصحب».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.