اجازاتاجازات، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به کتاب‌هایی که در آن اجازه‌های نقل حدیث ذکر شده، اطلاق می‌گردد. ۱ - معرفی اجمالیتألیف کتاب به عنوان اجازات شیوه دانشمندان علوم حدیث از گذشته تاکنون بوده و در آن احوال مشایخ را یکی پس از دیگری بیان می‌کردند. این امر نشان می‌دهد که اجازه نقل حدیث جنبه تیمن و تبرک نداشته بلکه در نقل حدیث معتبر بوده است. از جمله تالیفاتی که در مورد اجازه داشته‌اند نگارش کتبی به نام "مشیخه" نیز بوده است. ۲ - رابطه کتب اجازه و مشیخهباید توجه داشت که بین کتب "اجازات" و "مشیخه" رابطه عموم و خصوص من وجه است؛ ماده اجتماع آن دو اجازه‌های طولانی است که در آن‌ها طرق و اسانید ذکر شده است. ماده افتراق مشیخه از اجازه، مشیخه‌ای است که مشتمل بر اذن به کسی نباشد و ماده افتراق اجازه از مشیخه، اجازه‌ای است که در آن طرق ذکر نشده باشد. ۳ - اقسام اجازهاجازه دارای اقسامی است: ۱- اجازه مختصر که کتاب و رساله به حساب نمی‌آید و تنها اذن در روایت است؛ ۲- اجازه متوسط که در آن به ذکر برخی از طرق و مشایخ اکتفاء می‌شود و به آن رساله نیز می‌گویند؛ ۳- اجازه مبسوط که کتاب مستقل به شمار می‌آید. از اجازات به اجازه (کتاب) هم تعبیر شده است. [۱]
حسین، نوری، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۷۷۱.
[۲]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۲۸۹-۲۹۰.
۴ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: •حسین، نوری، مستدرک الوسائل. •مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه. •مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه. ۵ - پانویس
۶ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۰. |