ابوبکر علی بن حسن صاعدی اصفهانیآل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندان‌های علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان می‌باشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوق‌العاده‌ای در شهر داشته‌اند. یکی از شخصیت های این خاندان، ابوبکر علی بن حسن است. ۱ - معرفی اجمالیابوبکر صاعدی علی بن حسن بن اسماعیل بن صاعد (۲۷ محرم ۵۰۸ق/۳ ژوئیه ۱۱۱۴م)، حدیث را همراه برادرش ابوبکر آموخت. از ابوالحسن عبدالغافر و ابن مسرور و نیایش ابوالحسن اسماعیل صاعدی و گروهی دیگر از فقیهان و محدثان حدیث فرا گرفت. سمعانی او را از استادان خود شمرده است. او در سالخوردگی درگذشت و در آرامگاه خانوادگی آل صاعد به خاک سپرده شد. [۱]
ابن ابی‌الوفاء، محی‌الدین، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۲۰۸-۲۰۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲. دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹. |