زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابوالحسن ماسرجسی





ابوالحسن محمد بن علی بن سهل بن مصلح (متوفای ۳۸۴ق)، مشهور به ابوالحسن ماسرجسی فقیه و محدث برجسته شافعی در قرن چهارم قمری و استاد ابوالطیب طبری بود. او سرانجام به سال ۳۸۴ق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالحسن، محمد بن علی بن سهل بن مصلح ماسرجسی، به جد مادری‌اش، ماسرجس منسوب است. جدش مسیحی بود و به دست عبدالله بن مبارک مسلمان شد. او یکی از پیشوایان شافعیان خراسان و آگاه‌ترین آنان به مذهب و اصول و فروعِ مسائل آن بوده است. در خراسان و عراق فقه و دانش فراگرفت و مصاحبت ابواسحاق مروزی را برگزید و از محضر او فقه آموخت و با او به مصر رفت و تا زمان مرگ ابواسحاق، همراه او بود. سپس به بغداد رفت و در آن جا مدتی اقامت گزید. آن گاه به خراسان بازگشت و در نیشابور به تدریس پرداخت و فقهای آن سامان، از وی کسب علم کردند. ابوالطیب طبری، فقه را از وی فرا گرفت.

۲ - پانویس


 
۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۰۲.    
۲. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۸۶.    
۳. ابن عماد، عبد الحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۴، ص۴۴۳.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۲، ص۱۶۵.    


۳ - منبع


عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۳۴.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.