زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابوالحسن اسماعیل بن صاعد بن منصور صاعدی اصفهانی





آل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندان‌های علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان می‌باشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوق‌العاده‌ای در شهر داشته‌اند. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالحسن اسماعیل بن صاعد بن منصور بن اسماعیل بن صاعد است.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالحسن صاعدی اسماعیل بن صاعد بن منصور بن اسماعیل بن صاعد، او در دوران کودکی دانش‌های دینی را از پدر فراگرفت. سپس از نیایش قاضی منصور و از عموی پدرش ابوعلی حسن بن اسماعیل بن صاعد و ابونصر احمد بن محمد بن صاعد و امام زین‌الاسلام ابوالقاسم و سید ابوالحسن محمد بن محمد بن زید حسنیِ ساکن در سمرقند حدیث شنید. از حوادث زندگانی او سفر به خراسان بود که نویسندگان بدان اشاره‌ کرده‌اند.
[۱] فارسی، عبدالغافر، تاریخ نیشابور، ص۲۰۸.
[۲] ابن ابی‌الوفاء، محی‌الدین، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۱۵۲.


۲ - پانویس


 
۱. فارسی، عبدالغافر، تاریخ نیشابور، ص۲۰۸.
۲. ابن ابی‌الوفاء، محی‌الدین، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۱۵۲.


۳ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲.    
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.