ابوالحسن اسماعیل بن صاعد بن منصور صاعدی اصفهانیآل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندانهای علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان میباشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوقالعادهای در شهر داشتهاند. یکی از شخصیتهای این خاندان، ابوالحسن اسماعیل بن صاعد بن منصور بن اسماعیل بن صاعد است. ۱ - معرفی اجمالیابوالحسن صاعدی اسماعیل بن صاعد بن منصور بن اسماعیل بن صاعد، او در دوران کودکی دانشهای دینی را از پدر فراگرفت. سپس از نیایش قاضی منصور و از عموی پدرش ابوعلی حسن بن اسماعیل بن صاعد و ابونصر احمد بن محمد بن صاعد و امام زینالاسلام ابوالقاسم و سید ابوالحسن محمد بن محمد بن زید حسنیِ ساکن در سمرقند حدیث شنید. از حوادث زندگانی او سفر به خراسان بود که نویسندگان بدان اشاره کردهاند. [۱]
فارسی، عبدالغافر، تاریخ نیشابور، ص۲۰۸.
[۲]
ابن ابیالوفاء، محیالدین، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۱۵۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲. دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹. |