زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابن‌ابی‌عون ابراهیم‌ بن‌ محمد





ابن‌ابی‌عون ابراهیم‌ بن‌ محمد (متوفای ۳۲۲ق)، ادیبی از پیروان و معتمدان شلمغانی ملحد در قرن چهارم قمری در بغداد بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابواسحاق، ابراهیم بن محمد بن ابی عون بن منجم، ادیبی از پیروان و معتمدان شلمغانی ملحد در بغداد بود. راضی‌بالله عباسی پس از این‌که از او خواست از شلمغانی بیزاری جوید و او حاضر نشد، او را همراه شلمغانی به‌دار آویخت. او از کسانی بود که درباره شلمغانی بسیار غلوّ می‌کرد و می‌گفت: «او از خدایان است.»
کتاب النواحی و الآفاق در اخبار و جغرافیای شهرها، کتاب الجوابات المسکتة، کتاب التشبیهات، الدواوین، الرسائل و ... از آثار او است.
[۳] کراچکوفسکی، ایگناتی یولیانوویچ، الادب الجغرافی، ج۱، ص۱۸۴.
[۴] بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۲۳۵.


۲ - پانویس


 
۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۳، ص۳۵۹.    
۲. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۵.    
۳. کراچکوفسکی، ایگناتی یولیانوویچ، الادب الجغرافی، ج۱، ص۱۸۴.
۴. بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص۲۳۵.


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۱.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.