ابن وکیع تنیسی

---

ابومحمد حسن بن علی (متوفای ۳۹۳ق)، معروف به اِبْنِ وَکیع تنّیسی؛ نواده ابن حیّان، ادیب و شاعر مصری قرن چهارم قمری بود. مهم‌ترین اثر از تألیفات او، کتاب المنصف است. وی سرانجام به سال ۳۹۳ق در مصر درگذشت.

۱ - معرفی اجمالی

---

ابومحمد، حسن بن علی بن احمد بن محمد ضبّیِ تنّیسی، معروف به ابن وکیع (وکیع لقب جدش محمد بود) اصل او از «بغداد» و زادگاهش شهر تنّیس، از نواحی دمیاط مصر بود.
او نواده قاضی محمد بن حلف، معروف به ابن حیّان و شاعری زبردست باطبعی ظریف و روحی سبکبال است. ابن وکیع از این شهر برخاست و شاعر بهار شد و در عین حال، ادیبی منتقد بود. او غزل می سرود و طبیعت را وصف می‌کرد و در شعرش به رندی و لاابالی‌گری تمایل نشان می داد و شیوه زندگی‌اش را بر پایه‌های آن قرار داد و دیگران را نیز به رندی سفارش می کرد.
از تألیفات او، کتاب المنصف است. هم چنین گفته می‌شود: که وی این کتاب را برای جعفر بن فضل بن فرات وزیر، معروف به ابن حنزابه (متوفای ۳۹۱ق) تألیف کرده و دلیل تألیف کتاب هم این بود که متنبّی، از مدح وزیر سر پیچید؛ در حالی که ابن وکیع از سرسپردگان وزیر به شمار می‌رفت.

۲ - پانویس

---