زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اباحه اضطراری (اصول)





اباحه اضطراری به معنای حکم به ترخیص مکلّف در صورت اضطرار می‌باشد.


۱ - تعریف



اباحه اضطراری، از اقسام اباحه واقعی - مقابل اباحه ظاهری - بوده و عبارت است از اباحه‌ای که به هنگام عارض شدن اضطرار جعل می‌گردد. برای مثال، حکم اولی خوردن گوشت مردار در حالت عادی و اختیار ، حرمت است، اما در صورتی که شرایط به گونه‌ای گردد که ادامه زندگی شخص وابسته به خوردن مردار باشد، حکم ثانوی آن در چنین حالتی، اباحه می‌باشد. این گونه اباحه، اباحه اضطراری نامیده می‌شود.

۲ - نکته



در اباحه اضطراری، حالت شک و یا جهل به حکم واقعی وجود ندارد، زیرا مکلف حکم واقعی را می‌داند، اما به خاطر، اضطرار نمی‌تواند به آن عمل کند و به همین خاطر شارع برای چنین مکلفی اباحه اضطراری جعل می‌نماید.
[۱] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۲۱.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص (۱۱۰-۱۰۷).


۳ - پانویس


 
۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۲۱.
۲. فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص (۱۱۰-۱۰۷).


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «اباحه اضطراری».



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.