زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

آیه استخلاف





آیه استخلاف، آیه ۳۰ سوره بقره، در باره خلیفه بودن انسان بر زمین است.


۱ - تعریف



آیه ۳۰ سوره بقره را "آیه استخلاف" نامیده‌اند: (واذ قال ربک للملائکة انی جاعل فی الارض خلیفة…)؛ "و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمین جانشینی خواهم گماشت ".

۲ - احتمالات در مورد خلافت انسان



"خلیفه" به معنای "جانشین" است؛ ولی در این که جانشینی از چه کسی منظور است، مفسران احتمالات گوناگونی داده‌اند. نظریه صحیح که بسیاری از محققان آن را پذیرفته‌اند این است که مراد، خلافت الهی و نمایندگی خدا در زمین است. اراده و خواست خداوند بر این بود که روی زمین موجودی را بیافریند که نماینده او باشد؛ صفاتش پرتوی از صفات پروردگار، و مقام و شخصیتش برتر از فرشتگان باشد. چنین موجودی باید سهم وافری از عقل و اندیشه و ادراک، و استعداد ویژه داشته باشد که بتواند رهبری و پیشوایی موجودات زمینی را بر عهده گیرد؛ به عبارت دیگر، آفریده و مخلوقی باشد که اوامر خداوند را اجرا کند.
[۳] جمعی از محققان، مجله رسالة القرآن (فصلنامه)، ج۹، ص۲۲۱.
[۴] منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، ج۱، ص۱۱۴.


۳ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۳۰.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۱، ص(۱۷۱-۱۷۲).    
۳. جمعی از محققان، مجله رسالة القرآن (فصلنامه)، ج۹، ص۲۲۱.
۴. منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، ج۱، ص۱۱۴.
۵. فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، ج۲، ص۱۶۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیه استخلاف».    


رده‌های این صفحه : اسامی آیات و سور | قرآن شناسی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.