آل عطیهآل عطیه، از خاندان سادات حسینی حاکم بر مدینه در قرن هشتم بودند. ۱ - حکمرانی عطیة بن منصورآنان از تبار عطیة بن منصور بن جماز بن شیحه هستند. وی را امیری عادل و پرهیزگار و عابد شمرده‌اند. [۱]
فیروزآبادی، محمد، المغانم المطابه، ج۳، ص۱۲۵۵.
او دو نوبت به حکمرانی مدینه رسید. بار نخست به جانشینی از برادرش جماز بن منصور (۷۵۹ـ۷۷۳ق.) و دیگر بار به درخواست برخی اشراف (۷۸۲ـ۷۸۳ق.) حکمران گشت.۱.۱ - سیره ویوی سیره‌ای پسندیده داشت و در دوران او امنیت حکم‌فرما بود. او به فرزندانش سفارش کرد که در احکام و قضایا، عدالت را مد نظر داشته باشند. [۴]
فیروزآبادی، محمد، المغانم المطابه، ج۳، ص۱۲۵۹.
۲ - حکمرانی فرزندان عطیهفرزندش محمد به سال ۷۸۵ق. با شریف جماز، به اشتراک، حکمران مدینه بودند. علی از دیگر پسران عطیه بود که به سال ۷۸۹ق. به حکمرانی آن شهر رسید. پس از او مانع/ ماتع بن علی به سال ۸۳۰ق. عهده‌دار حکمرانی شد. وی سیره‌ای پسندیده داشتو به دست حیدر بن دوغان به انتقام برادرش کشته شد. فرزندش امیان نیز از سال ۸۳۹ق. تا هنگام مرگش به سال ۸۵۵ق. چند نوبت حکمران مدینه شد. ۳ - پانویس
۴ - منبعحوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «اشراف حسینی». |